Evrim Evrensel Şiirleri - Şair Evrim Evr ...

Yazar, Ozan beyitleri,
Daha benim nelerim var.
Bitmez Devrim şehitleri,
Daha benim nelerim var.

Nesimi derisi yüzülmüş,

Doğduğumuz topraklar üstünde
Bilinemeyen doğuşlarımız,
Ve bebekliğimiz belirsiz...
Dere kumuyla kundaklanıp
Çaputlarla sarıldık...
Bebe haliyle etrafımıza bakınır,

Sır içinde sırrım kivre,
Bilinmez türlü ahvalim.
Gök katından indim yere,
Görünmez türlü hayalim.

Montsegur'da yandım nara,

Bulutlar Siyahlaştı,
Semalarda dolaştı,
Gök bütün dehşetiyle...
Olanca şidetiyle bağırdı.

Göklerin hiddetiyle,

Ne zaman uykularım sapar, dalarsam hayale,
Aralar perdemi, denizi seyrederim.
Öyle güzel olur ki deniz, mehtaplı gecelerde.
Balıkçılar şarkı söyleyip eğleniyor.
Bir baktım ki ne göreyim;
Gökyüzü kararmış,

Kapat gözün bakma güne,
Gönül,sana sevme dedim.
Gün bugündür,dönme düne,
Sevip dizin dövme dedim.

Gönül diri,Sevgin iri,

Şu deli gönlümün bağı bostanı,
Gazel döktü Şen'im döndü hazana.
Harabat şehrine döndü her yanı,
Şaşırdım yollarım gidem ne yana.

Dertler derunumda yad el ne bilsin,

Ekvatorun, kuzey ve güney kutup,
Her yere egemen pezevenk puştun,
Tükürüklüsünü, kahpesin tutup,
N'oldu sana dünya ne hale düştün.

İnsanlıkla yaşar aşkın sevdası,

Dün gece rüyamda gördüm Dedemi,
Ali abbas evinde oturduk dedi.
Varseli'de Mudo'lardan gıdamı,
dost acısın bala çevirdik dedi.

Mecliste bal üretir bizim diller,

Dün gece rüyamda gördüm yüzünü
Hüznü yüklenmiştin, gamlıydı halin
Sakladım zulamda ınga sözünü
Dokundum bin döktün, gamlıydı halin,

Cemalinde okudum gamı kederin