Evren Özcan Şiirleri - Şair Evren Özcan

Evren Özcan

Aşk olduk İstanbul'da.
En sevdiğin çiçek dolandı boynuna,
Elini tuttuğum Emirgan yolunda.
Tüm Boğaz'ı adımlayarak geçtik,
Aşk en uzun yolları en kısa kılar,
Aşk olduk İstanbul'da.

Devamını Oku
Evren Özcan

Bize bir Sputnik lazım,
Korku salan.
Tek bir hamleyle herşeyin önüne geçmek,geçebilmek,
Elindeyken insanın.

Durduk ve yitirdik.

Devamını Oku
Evren Özcan

İçimde bir yara var
Yara demek az gelir.
Senden eksik günlerin
Sabahları dar gelir.

Gözlerimde kara var

Devamını Oku
Evren Özcan

Sohbetinden mahrum
Ölsem daha iyi dostum.
Seni kazanmak için
Zaman cömerti oldum.
Oysa gitmek için
Neden zaman cimrisi oldun?

Devamını Oku
Evren Özcan

İnsaf mı kalmış gözlerde!
Kanarken yürek, onlar etrafı süzüyorlar.
Neyi arıyor başka yerlerde?
Kimi?

Dinsiz,imansız dudaklar...

Devamını Oku
Evren Özcan

10/12/2004
Gözleri nur,
Koynu Seccade,
Sözleri besmele...
Bir konuşur cennet,
Bir susar cehennem.

Devamını Oku
Evren Özcan

Dilime takıldığı için değil,
Ezberlediğim için de değil,
Alıştığım için, alışkanlık olduğu için değil,
Bir başkasına söylemeye kıyamadığım için değil,
İlk sana söylediğim için değil,
Söylemek için can attığım için de değil,

Devamını Oku
Evren Özcan

Islak kumlar gibi teni,
Kimler ağlatıyor bu esmeri,
Bir seven kimseyi bekledi,
Dertlerine dertler ekledi.

Orman gibi korkusuz ama korku dolu gözleri,

Devamını Oku
Evren Özcan

Çok az kelime biliyorum,
Onlar da elimde süngü.
Efkarım değişmedi hala dünkü.

Kime saplayacağım o kadarcık kelimeyi,
Ateş kaplar dumansız kor kor sineyi.

Devamını Oku
Evren Özcan

Ah! Ne derin efkar kapladı içimi.
Kalbimde incecik biz sızı,
Çok ama çok acıtıyor canımı.
Vazgeçemiyorum,aşk acısı.

Ah! Ne derin efkar sardı tenimi.

Devamını Oku