Esat Erbil Şiirleri - Şair Esat Erbil

Sizler benim varımsız,
Hem ehlim hem yarımsız,
Bu hayat bahçesinde,
Heyvam, dalım, barımsız.
***
Ahtarır demde beni,

Hayat suyu götürmüşüm
Sensiz orda içmem inan
Gelinliğin getirmişim
Sen olmazsan biçmem inan.

Yaralarım çar olundu

Gam getirme gönlüm dolu dayanmaz
Elem çile çoktur bende sevgilim
Uğraşma boş yatmış bahtım uyanmaz
İnsaf olsunyoktur sende sevgilim.

Yar aşkında gam çileyi çekerem

Kaç defa rüşvet diye atıldı üst masama,
Merdane törelmişim ar safasın istemem.

Meyli cananım vardır ararım istediğim,
Cananılar çoktur ama be vefasın istemem.

Hayat ortağım
Sorarsın neden
Her an meşğulum?
Darılma benden
Karşımda yıpranma
Yolumuzda dulanlar çok

Aşkı vasfetme
Ben aşkın rahminden
Doğan birsiyim.

Bir Dünyam vardır
Özeldir

Nazın çeker yar ölsemde
İster sorsun kalbim seni
Gözüm görmez kör olsamda
Yeter görsün kalbim seni.

Yar halini sormasamda

Karıcığım
Ellerin elimde iyken ne mutlu
Yaşam... Sürdürdük
Yüzlerce mektup
Beyaz güverçinler kanadında
Bana gönderdin.

Benim cananımsan sevgili yarım,
Gözünün vurğunu olmuşum hasta,
Yolun bekliyerek dünyada varım,
Gönlümü şad eyle bırakma yasta.

Bülbül saynadıkça açılır güller,

Aras Çayından baktım, bölünmüş ne çar,
Milliyetçi gönlünde, yaralar açar,
Karabağ Toprağından, yazık ki kaçar,
Sinesi paralanmış, vay Azerbaycanım,
Kalbi de yaralanmış, vay Azerbaycanım.