Erol Duran Şiirleri - Şair Erol Duran

Maddeyi özüne amaç edindin
Doğru yol belledin ama bu değil
Epey çabaladın epey didindin
Amacın maddedir mana bu değil

Yedikçe yedin sen daha tıkınma

Sevda girdabına düştü yüreğim
Ne kulaç kâr etti ne de küreğim
Sevdiğim cemalin bir an göreyim
Biricik sevdiğim sen değil misin

Yüreğim yanıyor aşkın narına

Hasrete bandıkça lokmalarımı
Yüreğim sızılar ağlar gözlerim
Andıkça yüzüne bakmalarımı
Yüreğim sızılar ağlar gözlerim

Devrilse gönlümün ulu çınarı

Gecelere yayılan umut dolu düş gibi
Sevdanın kucağında talan oldun vefasız
Dostluk bakidir derdin yaren yoldaş eş gibi
Sevda salacağında yalan oldun vefasız

En azından ben kadar inanmıştım vefana

Namerde kucak açmam gözüme bak gözüme
Aynada yüzün görüp benimle kıyaslama
Vatan aşkıyla yanan özüme bak özüme
Aynada yüzün görüp benimle kıyaslama

Gönülden gönüle berktir bağımız
En şiddetli rüzgar essin diyorsun
Sevgiye bulansın artık çağımız
Yolumuzu sevda kessin diyorsun

İçteki yangını bırak sönmesin

Bu kadar arsızlık yolsuzluk niye
Karnın tok gözün mü doymuyor senin
Güvenme çok fazla gücün var diye
Durumun İslam’a uymuyor senin

Medet umuyorsun fitne-i şerden

Çare yok mu ceylanım feryadı figanına
Diyorsun acıları gün olur unuturum
Zamana bırakarak eza verme canına
Diyorsun acıları gün olur unuturum

Ciğerini dağlayıp bulama gözyaşına

Sürdü sürdü kavgaların üstüne
Yordu beni içimdeki yabancı
Alıp alıp çilelerin üstüne
Sardı beni içimdeki yabancı

El sallattı olur olmaz birine

Meğer gönül bağın kopmuş vefasız
Ansızın ortada koyarak gittin
Demek boşunaymış çektiğim cefa
Tırnağı etinden soyarak gittin

Anlatsam gönlüme var ile yoku