Erol Duran Şiirleri - Şair Erol Duran

Yüreğime damla damla sızanda
Haz alır yüreğim ceylan bakışlım
Kalem alıp sana bir şey yazanda
Har alır yüreğim ceylan bakışlım

Hangi güç yetermiş aşkı kesmeye

Bizi sakın imansız bellemeyin gafiller
İmanımız var ama birazcık çalıyoruz
Bismillah sız adımız anmayın ey sefiller
Bazen yanılıp bazen insanız dalıyoruz

Milletim ne yapacak bu kadar malı mülkü

Kırdık
Kıramadık,
Durduk
Duramadık.
İstedik,
Çok istedik ama,

Dağlar yürüdüğünde gök kubbe yarılacak
Yalın ayak baş açık menzile varılacak
Cümle yaralarımız toprakla sarılacak
Sizin olsa ne yazar dünya dediğin yalan

Dört elle sarılırız âlem fani dedikçe

Arı gibi çiçek çiçek dolaşsam
Çiçeklere polen olup bulaşsam
Sevda olup yar gönlüne ulaşsam
İçim yanar yine külüm savrulur

Hasta iken diri gibi görünsem

Yine mi yetinmedin sebebi öfke neden
Koca dünya gözü aç insanlara yetmiyor
Onulmaz derde düşer insanlığa zulmeden
Koca dünya gözü aç insanlara yetmiyor

Farz et başında karı gitmeyen dağların var

Sevda duygusu yüce gönüllerde saklanır
Yüreğinde kir varsa bu duygudan uzak dur
Gözyaşıyla beslenir gözyaşıyla paklanır
Yüreğinde kir varsa bu duygudan uzak dur

Bir adım o gelirse, bir adım atacaksın

Öyle insanlar var ki dışı dolu içi boş
Üzülme ağlanacak haline gülenlere
Toprak kana bulansa onlar için dünya hoş
Yas tutmalı mı böyle yaşarken ölenlere

Semahi insan olan insan için gam çeker

Söz verdin sözünde durmadın neden?
Şu kara bahtıma yazıklar olsun
Kimi suçlayacak kendine eden?
Şu kara bahtıma yazıklar olsun

Gün gibi bakardı güzel gözlerin