Erol Duran Şiirleri - Şair Erol Duran

Sevdamın esini uzak dur benden
Ne ara sor beni ne de selam ver
Yüreğim sesini kısarım senden
Ne zora sok beni ne de elem ver

Yüreğim aşkınla oda yanıyor

Söz verdinse sözünde hiç olmazsa biraz dur
Kim dedi ki planın yanlış yeni plan kur
Üç yanın uçurum da, diğer yanın sanki sur
Gözlerini sevdiğim gülün dikenin aynı

Hangi cenahta aşk var hangi cenahta keder

Seven ayrı kalır mı seveninden uzakta
Ne yaz kalır ne bahar bütün ömür kış olur
Yürek göğüste sanki sıkışır bir tuzakta
Artık sevmek sevilmek hayal olur düş olur

Durur kendiliğinden aşka koşan adımlar

Mutlu olmaya kalktım yer yerinden oynadı
Feryadı figanımı artık duysan ne olur
Ben ki cehennemdeyim gayri kazan kaynadı
Kavli kararlarına artık uysan ne olur

Kaybetmişim bir kere ne yana baksam yoksun

Dışım yiğit içimden çaresizin biriyim
Kanat takıp kuş gibi uçmaya gücüm mü var
Ahvalim soruyorsan ölmemişim diriyim
Azrail kapım çalsa kaçmaya gücüm mü var

Yaşamdan haz almadan ömrümü doldurmuşum

Ağaçlar sallandı yapraklar güldü
Tamamen kırıldı testin bu gece
Kâbuslar kendini düşlerde böldü
Rüzgârla tersine estin bu gece

Lanet mi okundu toprağa yere

Ağyara gönül verdim sevda batağındayım
Gecem gündüzüm aynı çileye koşuyorum
Ne şuur kaldı ne us aşkın yatağındayım
Umutla evleniyor hisleri boşuyorum

Aşkımı körükleyen ne o endam ne o naz

Haksızlığa karşı öne atıldım
Elde bayrak mitinglere katıldım
Hançerlendim dost eliyle satıldım
İster iyi ister kötü bil beni

Affetmedim mazlum hakkı yiyeni

Boz bulanık akıp yıktın bendini
Biraz da engine düşmeyi dene
Cehennem narında yaktın kendini
Biraz da serinde pişmeyi dene

Diyelim ki bir kez uydun cahile

Kahrederek kaderine küsene
Öz niyeti nefesini kesene
Başlarında kavak yeli esene
Her avhalde boş görünür yüceler

Beden özü taşımaya yetmezken