Erdal Karadağ Şiirleri - Şair Erdal Karadağ

FUKARA OCAK

Aylardan Ocak
Dertler var yine kucak kucak
En kutsal değerler boş çıktı hayırsız evlat gibi,
doyuramadı sokakta üşüyen adamı

"GANJ"

Adın akınca yüreciğime,
binlerce serçe göç ediyor kimsesizliğe
İnim inim inletiyor işte bu hasret, bu adamı
Sabahın seherinde bir ince telaş ki,

GÖZLERİN FİLİSTİN ASKISI

Herkes kursağından geçenleri sunar sevdiklerine,
Kimi kebap
Kimi kitap
Kimi ızdırap,

GÜN/AH/KÂR GECE

Kara-Deniz gibiydik,
İkimizde ağır yaralı
hırçın ve dalgalı
Gün bitti,

HATİF ( ROSS DALY'e)

Ahh Ross
Ahhh..
Yine mi Hatif
Öyle içten , öyle derin ki,

İNTİFADA

Sürgüsü,
Reze'si yok kalbimin
Gir içeri,
Ördüğüm duvarları yık ve değiştir kaderimi

İNTİHAR VAKTİ

Bir cinayet şebekesi gibi çöktün üstüme yine
Günün huysuzluğundan,
gecenin uykusuzluğuna yürüyen fahişe gibiydi
zamanı öğüten bütün saatler..

KIZILDERE'yi UNUTMA-MAK

Kurulmuştu Mamak'ta üç ayaklı darağaçları ÜÇ'lerin başı için
Dolanmıştı Deniz'lere yağlı urganın ipuçları
Piçlerin keyfi için.
Durur muydu Mahir

LÂL


Söyle ciğer söyle,
Kaç nefeslik ömrün var
Zulüm kahpe yaradır seni böyle ağlatır..

LİR/İZİM

Eski çağda bir inanıştım, putları kıskandıran heyecanı verirken
Orta çağda bir diriliştim, cesaret tanrısının tenini okşayan
Yeni çağda bildikleriyle tüm zamanla/RA yenilmiş
Ve tüm sırlarını vermiş insafsızca bir vazgeçişim artık..