Bazen gem vurursunuz en muazzam düşlerinize.
Can ve canan yıkılacaksa varsın eriyen duygunuz olsun.
Bazen feda etmek gerek kendini sevdiklerin için..
Huzursuzluğu/nun alevleneceğini bile bile,
“Zamansız açan gülün, erken olur ölümü,
Aşka meydan okuyup, oluşturdum çölümü,”
Dağılmış bir bedenin yıkıntısı içinde,
İçimi eze eze, meçhule yürüyorum.
Geçmişten bir uhdedir, kaldı içimde,
Perçinlenmiş mıh gibi, saklı kalbimde,
Silemedim bir türlü, durdun yerinde,
Sen aklımdan çıkmadın, kaldın be güzel,
Söz dinlemez yüreğim, sevdi gönülden,
Ey gönül sanadır bil bu isyanım,
Bağrımı yangında nar’da bıraktın,
Zulmüne yetmedi aciz lisanım,
Bu ömrü baharda, kar’da bıraktın,
Sevda diye diye kaçtı huzurum,
Âşık’a dert sorulmaz, âşkın içinde,
Dermanı bulup ta, saran var mıdır?
Her sözde sorgusu nasıl niçin de,
Halini hatrını soran var mıdır?
Yazmış dize dize, ulvi bir kalem,
Dünya yalan, gerçek saklı,
İdraki zor insan aklı
Yaşamak var, rabbi haklı
Manayı bul, haktan yana.
Felsefe boş, madde yalan,
Hayat pişman eder mi yaşamak sevincini,
Alın yazın ne ise onu yaşar durursun,
Tamahkâr eda ile kutlarsan övüncünü,
İnce uzun bir yolda, hakka koşar durursun.
Gizemli aşk çemberi sarsa da her yanını,
Ömrüm billah görmedim sen gibi bir güzeli,
O karakaşlarına baktım, bakmaz olaydım
Derde derman diyerek sevmedim her güzeli,
Uğrunda geçmişimi yaktım, yakmaz olaydım
Hayat buldum ruhunda, sanki cevher-i maden,
İnsan ki deryaya hâkim olmalı
Yoksa kehkeşan’ın, satanı olmaz
Görünen her çukur, elbet dolmalı,
Yoksa şu dünyanın batanı olmaz.
insanlık adına yolundan bezme
Ağlamaktan gam düştü, gönlümün mizanına,
Alem mesut bahtiyar, şu hayata zan düştü,
Ahu zarım kar etmez, feleğin lisanına,
Naçar kaldı duygular, rüyalara tan düştü
Ne bir hasret türküsü dilimde ki heceler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!