Erdal Ceyhan Şiirleri - Şair Erdal Ceyhan

Bir Bayanın Portresi
T.S.Eliot

Dumanlı,sisli bir Aralık sonu
Önünüzde kurulmuş bir sahne bulursunuz-göründüğü kadar-
“Sana ayırdım bu öyle sonunu,” sözüyle,

Çağlayan Sular

Çağlayan suların arasında
Beyaz taşlar temiz kalır
Üzerimde ak bir yelek,al bir etek
İzledim seni Yueh’e dek

Yakamoz da Oyalanmak

İşte vakit geldi ya
Yine Yakamoz’dayım
Yine Özcan’ı tavlada yendim
Ahlayıp pufluyor köşede

Gülcemal geçiyor gözümün önünden
Geçip gidip Boğaz’a dalıyor
Arkasından bir sürü martılar
Bir ilkyaz sisi
Ve bir sürü gözyaşları…

Bırak beni gideyim
Geç oldu
Hanım merak eder.
Acaba meyhanede mi?
Acaba kâr…hanede mi?
Diye..

18.Sone

DEĞİŞİR MİYİM SENİ BİR YAZ GÜNÜNE

Değişir miyim seni bir yaz gününe?
Çok daha güzelsin sen çok daha ince:

Kordoba
Yalnız ve uzakta.

Ay dolunay atım kara
Heybemdeki zeytin kara
İyi bilirim de yolları

Bir sabah uyanmış bakmış,
Ben nerdeyim, bir deniz kıyısında
Issız bir adada mıyım
Bu kayıklar nerenin kayıkları
Bu balıklar nerenin balıkları?

PAZAR SABAHLARI

Pazarları da babam erken kalkardı
mavi siyah soğuklarda elbiselerini giyer
günlerce çalışmaktan yorulmuş,mevsimlerce yaşlanmış
ağrıyan çatlak elleriyle

In Memoriam

VIII.

Mutlu sevgili gelmiş
……….Yoklayıp aşkını,nasılsın diye sormaya