Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Pencereden Begonvil bana günaydın dedi
Öyle hüzünlendim ki ağladım bir bilseniz
Sanki bana el eder gibi bir şey söyledi
Gözyaşlarım sel oldu öylece bir bilseniz

Begonvil ! üzerinden güneş eksik olmasın

Sen benim zor günümde kavuşma heyecanım
Gözyaşlarımı silen tekil niyazımsın ,sen
Beni hayata bağlayan biricik muradım
Düşlerimde canlanan rüyalarda görülen

Sensizliği denedim hayalimden çıkmadın

Mayıs ortalanınca enikonu ısınır
Gizlice uğurlanır başka ilkbaharlara
Gölgeler menevişli dalgınlığı yansıtır
Hoş geldin yaz berhava acı keder berhava

Güneş bir başka parlar davet edercesine

Dünyaya açılan pencere gibi duruyor;
Şiirlerini bekleyen yeni beyaz sayfa.
Belki buruşturulup atılmak var ,biliyor!
Onca emek boşuna ; öz ve biçem uymazsa.

Yazmaya başladıysan ,elbette sonu gelir!

Göz ucu bir bakış yeter
Aşk kendini ele verir
Duygularını belli eder
Tek sözcük bile sevdirir

Aşk ırağı yakın eder

Uzun aradan sonra şiirle baş başa/
Kalmak ne güzel anlatılası değil
Sebebi ister sükûn isterse karmaşa
Aşkta vuslata ermek gibi dingin bir meyil

Sanki huzur bulmaya gider gibi mabede/

Yapayalnız kalsan bir başına bu dünyada
Kim ruhuna neşe sunar teselli eder ki
Göğsüne vura vura kucak açıp ağlasan
Şiirden başka sana derman olur mu sanki

O ki oldun olası bildiğin vicdanın sesi

Artık kalamam bu şehirde
Yatağım kurudu Şiir tükenince

Uzaklar bekliyor beni
Huyunu suyunu bilmediğim

Özünden beslenir şiir atan damarım
Çiçek nasıl taşırsa özsuyunu dalından
Donuverince birden akmaz oluyor kanım
Kuruyan ağaç gibi umut yok yarından

Sen gittin gideli her yanım kör kuyu zindan

Dayanamazsın sen yufka yüreklisindir
Uzlaşmaz çelişkinin kanaat önderisin
İnsanlıktan payını almış gillerdensindir
Düşenin dostu olur diyebilenlerdensin

Yoksa tepkisellik mi hayatın gerçekleri