Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Karlı dağların ardında buzul kayaçlar
Şu garip gönlümü daraltır sana uzaklar Aydınlatmaz karanlığı fosforlu ışıklar
Sana gelmeye seni bulmaya /Engeller var

Engeller var /seni görmeye sana dokunmaya
Ellerinden tutarken gözlerine bakmaya

Engeller var
Seni görmeye sana dokunmaya
Engeller var
Karlı dağların ardında buzul kayaçlar
Ruhumu daraltır sana uzaklar
Engeller var

Her günüm sensiz ıstırap inan
Üzüntü yiğidi duvarı nem yıkar
Layıkıyla sevsen bile ne gam
Yar yoluna düştüm oldum viran

Aşkın dikenli yollarında vah

Her güzelliğin bir kusuru varmış
Eninde Sonunda ortaya çıkan
İnsan aldanırmış bencileyin yar
Duygular ki yanılmaz zerre kadar
İşin içinden bakan gözler çıkar
Kaç göz bakarsa baksın sonuç aynı

Güzelliğine hayran kaldım ben donakaldım
Her yanı çiçek açmış işte erik ağacı
Doymadım sana bakmaya ben doyamadım Eyninde bembeyaz gelinlik başında tacı

Nasıl da canlanır sükun içinde tabiat
Öylesine devinim ki her yerde bereket

Soramadım, gerçekten bitti mi?
Erişimsiz aşkımız ,hayal mi?
Madem, sanal dünyadayız artık;
Rica minnet olmasın ayrılık.

Aşk : ışık hızında delip geçer,

Çiçeğe kesmiş gördüm ağacın dallarını
Beklenmeyen konuktu ilkbahar muştucusu
Aslında hiç istemezdim öyle açmasını
Erken gelen bir mevsimin hazin sunucusu

Keşke zamanında olsa baharın gelişi

Hangi gönüle girsem karşımda
Üstü örtülü bir aşk hikayesi
Leyla ile mecnundan kalma bir muamma
Yar yolunda mahsur kalmış gibi

Aşk yanığı kokar hicran ateşi

Sen de gördüm aşka dair ne varsa
Erteli bir hayat içinden geçerken
Vehim sarar içimi bu kaçıncı baharsa
İler tutar yanı yok bu aşkı beklerken
Lambada uçuşan pervane ömrünce kısa

Her gecenin bir sabahı var desem
Aşksız geçen günlere yazık değil mi
Nerede nasıl biter bilinmez ömrün
Dağlarına kar düşmüş yol vermezse
Artık bu hayattan umudu kesmek mi
Ne olursa olsun savaşmak varken