Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Son verdim umuda esmesin yeller
Ecel kapımı çalsa da keyfe keder
Veda ediyorum aşka duysun eller
İlk ve son olsun bu kötü kader
Leyla ve Mecnun kıskanırdı görseler

Hakkını helal et ey sevdiceğim !
En güzel aşkı seninle yaşadım ;
İçten sevmeyi senden öğrendim ,
Dünden daha çok sevmeyi şart bildim,
İçsel hazinelerimi(ni) keşfettim.

Aşka yenik düştün sen düşlerde yalnız kaldın
Umutlarını biraz zamana yaydın şahsen
Gerçeklerin engellediği hayali kuramadın
Sarsılmaz iraden var olduğunca senlen

Öyle değil işte sen bütün sevgini versen

Sakın büyük konuşma, sevi hakkında
Tanışırsın sonunda, hiç belli olmaz
Bir bakmışsın karşında, yanı başında
Atamazsın içinden, kovsan kovulmaz
Kalbe girince çıkmaz, bir bilebilsen
Çaresiz hastalıktır, yarası onmaz

Onunla uyumak onunla uyanmak
Hiç aklından çıkmamak
İşte aşk budur bencileyin yar

Her bakış açısında kendini bulmak
Nereye dönsen hep karşına çıkmak

Aşk insanı vurur derin yerinden
Sinsice bir yağmur çiseleyerek
Sel alır boran olur yel yepelek
Hicran yarasıdır çıkmaz gönülden

Vaz geçilmezdir o sanki ekmek su

Bir anlık duygu değil bu ne de yanılsama
Açılmayı bekleyen doğacıl kır çiçeği
Belki de umut olur sakla yarınlarına
Belki de tam isabet bir işaret fişeği

Duygularımın peşi sıra izini sürer

Seninle başlar seninle biter ;
En güzel ne varsa şu dünyada.
Madde mana içre hasbelkader,
Razıyım seninle her halükarda :
Aşktan yana sana ait ne varsa ...

Sana olan aşkımı anlatamam
En derinlerde hissedilebilir
Varım yoğum sensin
göğsümde atan
İzinde yoldaş esin perisidir
Lakin aşkilen sevdim unutamam

Sana nasıl yazdığımı;
En güzel aşk şiirlerini,
Var etmek için her zaman,
İcat ediyormuş gibi, bazan:
L harfini anahtar yaptığımı...