Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Herşey bitti derken yeni başladı
Yeniden yaşamak kendiliğinden
Mutsuzluk engeli sökülüp atıldı
Devam etti bırakıldığı yerden....

Devri daim tamam ne gelir elden

Bıraktığın yer seni çağırıyor, geç kalma!
Kendini arar iken tehlikeli sularda
Bulduğunu sandığın hayal kırıklığıdır
Geçen zaman izafi sakın karamsar olma

Dönüş yolun göç yolu olsun, umutlarını

En son tren vagonu gibi seğirttin gönlümden
Kıvrılarak uçup gittin gözümün önünden
El etsem de artık hiç göremezdin sen beni
Hayal olup kaybuldun apansız penceremden

Şiirim olsun nazlı yare benden hediye

Sırası mı şimdi yol yordam değiştirmenin
Yanlış yola girmek var başka bahara bırak
Şiirin ortasına korkusuzca dal gitsin
Bak bir bir terk ettiler seni dost bildiklerin

Ee...dostlukların da haklı beklentisi var

Sırf sen üzülmeyesin ,mutlu olasın;
Ellerin dert görmesin diye ,olmayan
Varlığımla hayat arkadaşın oldum:
İçin için ağlarken bile sustum,
Layığın olmaya çalıştım ömrümce...

Hani içinde büyüttüğün yetişkin çocuk var ya!
Hayattan ders almadan aynı hataları tekrarlayan
Mutsuzluğun kaynağını kendi dışında
Nesnede, olayda ya da kişide arayan
İyi belle yaramaz hınzırı
Ve bir gün gelecek o çocuk büyüyecek

Yalnızlık içinde bir karabasan gibidir
Öfkeli şimşeklerin göğü aydınlatması
Korkunç gök gürültüsünün ürperten sesidir
Boşluğa düşen kara bulutun çarpışması

Yalnızlığı ıssızlık diye sanan aldandı

Yıldızlar ışıldıyor gökyüzüne bakınca
Biz ona yıldız kaydı deriz çıplak gözlerle
Yanıp sönüyor gibi atmosfere dalınca
Farklı anlam yükleriz çoğu kez kem sözlerle

Parıldayan göktaşıdır havada yanarken

Sevginle güneşi
getirdin gönlüme
Eşsizdin gözümde
Varlığında çalkanan
İçimde deniz gibisin
Limanda Martılar

Şiirimin konusu değişmez artık : Özlemdir!
Hayalimde canlanan o eşsiz güzelliğin,
Seni anlatmak: Amaç, aydınlık gerçeğimdir;
Dizelerime Işık tutan o içtenliğin...

Gücünü aşktan alır, madde mana iç içe;