Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Seni soruyorum ben : Güneşin değmediği;
Kardelenlerin boynu bükük hiç görmediği,
Köpük köpük çalkanan, kimsenin bilmediği,
Devasa dalgalardan, arıyorum izini.

Fırtınanın ortalığı kasıp kavurduğu;

Şiiri bıraktım, seni okuduktan sonra
Gizli bir replik olarak kalmak istiyorum
Sahne gerisinde kendi küçük dünyamda
Bu kumpanya nerde, nasıl biter bilmiyorum

İçimdeki hasedi derdest edip atarım

Unutulur mu hiç solan ümitler
Havada uçuşan sitemkar sözler
Vedasız ayrılan gerçek seviler
Ufukta kaybolan hayallerimiz

İnsan olmanın duyarlığını

Öyle bir yaştayım ki gereklilik kipi ile
Nasihat vermenin çok da kolay olmadığı
Şiiri düzeltmenin imkansız değilse de
Eskisinin yerini ne yapsan tutmadığı

Öyle bir yaştayım ki geçmişi düşünürken

Hayallerim var benim bulutlara sığmaz
Ardı sıra gerçeklerin izinden ayrılmaz
Ne kadar umut varsa o kadar da sevmek
Dünyaya geldim geleli peşimi bırakmaz
Avutulmayı bekleyen çocuklar gibi mahsun
Nazlı yarin ahte vefa son kararını beklemek

Hadi tanımla aşkı , pusatsız ve
mudarasız
Aşk bir duygu akışıdır kalpten kalbe
İki kişilik bir dünya gönülden gönüle
Direnmek boşuna hiç mi hiç faydasız
İpil ipil parıldayan gizli denizleriyle

Sevdiceğim ! artık elim kağıda gitmiyor
Sözcükler dizelere küsmüş hiç dökülmüyor
Yara gibi kanıyor yüreğimde yalnızlık
Tabip çarem sensin derman sendeymiş diyor..

Düşenin dostu olmaz; bu söz boşuna değil .

Öylesine zor ki sensizliği kanıksamak
Hiç olmamışcasına yaşanmamışcasına
Ayrılığı sıradan katlanabilir sanmak
Çaresiz kabullenmek dayanmak acısına

Yokluğünda geçmişi yâda daldığım zaman

Yaratıcı aşk sensin beni yüreklendiren;
Çünkü gerçeksin doğal olarak saf ve temiz,
Mesafelere inat ırağı yakın eden
Kalpten kalbe yol var ki ne desem kifayetsiz.

Aşksızlıktır yaratıcılığı engelleyen;

Sen benim rüyalarımı süsleyen;
Eşi bulunmaz biricik aşkımsın.
Mor sümbüllü dağların türküsü,
Rindilerin sultanı ,özgecansın...
Aşkınla sen dünyalara bedelsin.