Erbil Kutlu Şiirleri - Şair Erbil Kutlu

BE HEY BENLİĞİM! MUHABBET MAZBUT, VELAKİN GÖNLÜM PUŞT!
(bir rüyanın ardından)
(*: İlhami Algör – Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku)

Bir kitapta okumuştum:
“ağlamak gelse de içimden, sanki bir başkası istemiş gibi geldiği için ağlayamıyorum.”

BEKLİYORUM ÇALSIN ARTIK ŞU KEMAN

Aman canım aman!
Seni üzmelerine izin verme,
Yanlışlardan kaç, korkma!
Sen daha gonca bir çiçeksin,

II
MEMBAM
(04/09/2006/PAZARTESİ)

Yağmurlar, fırtınalar, seller, çamurlar, sokakta gerçekten yaşayıp üşüyenler, ıslanıp kuruyamayanlar, bulutlar, damlalar, insanlar, hayvanlar, hayvan oğlu hayvanlar, yalanlar, doğrular, kehanetler, paralar, ona olan aşklar, karaktersizler, aşağılık herifler, piçler, sular, yeller, boklar, kanlar, katliamlar, zalimler, mazlumlar…

III
İLK NURUM
(04/09/2006/PAZARTESİ)

Çok güzel bir 08 Ağustos 2006 Pazar günüydü.

Önce Erkek Yaratıldıya Sonra Ademın Kaburgasından Havva Pırtladı Ortaya Sonra Adem Tuttu Bunu Yedı Elma Nıyetıne Bı Guzel Tanrı Bunları Rontladı Canı Cektı Bunları Cennetten Kovdu Dunyaya Gonderdı Sonra Havva Gene Dedı Adem Hayır Olmaz Tanrı Cok Kızdı Dedı Havva Ama Ama Artık Bızı Kovdu Nolcakkı Dedı Adem Yok Olmaz Dedı Yanı Erkekın Salakca Gecmısın Yanlısını Gelecektede Olacakmıs Gıbı Dusunmesı Huyu Basladı Ama Havva Haklı Cıktı Bı Mok Olmadı Sonra Havva Kızlarını Oyle Teskılatlandırdıkı Artık Kadının Gozune Baksan Yoldan Cıkar Oldu Erkek Bu Defada Erkek Dedı Hadı Hadı Demeye Artık Kadın Elındekının Degerını Anlamaya Basladı Kı Bu Elındekının Degerı Olayını Erkek Yanlıs Anladı Ve Sureklı Elıyle Oynamaya Basladı Ama Bu Onun Salaklasmasının Baslangıcı Oldu Ve Nerede Kadın Gorse Bunu Tekrarlamaya Basladı Ve Her Kadını Bır Av Olarak Gormeye Basladı Cahıl Yetısmemıs Kadınlar Bu Av Olma Oyununa Gelınce Tum Kadınlar Sadece Bır Et Parcası Olarak Deger Gormeye Basladı Sonra Kadın Bır Seyı Farkettı Asıl Av Olan Erkektı Erkekı Acık Sacık Gıyınımı Ile Pıc Ettı Ve Sımdı Tum Erkekler Bır Kadına Koledır Ancak Hıcde Oyle Degıllermıs Gıbı Davranırlar Neden Cunku Erkek Bedenen Degıl Fıkren Bı Kole Oldugundan Bunu Gururuna Yedıremez Ve Inanılmaz Kuyruk Acıları Ile Yanar Yanar Dolanır

Iste Bu Kolelıkle Sevdalar Boyle Baslar Sevda Basladıgında Ise Istemesede Kadın Aska Kole Olur Erkege Degıl...

Sonsuz bir vadinin tam ortasındayım.
Gökyüzünde ne bir güneş var, ne bir ay,
Savunmasız, bir çocuk gibiyim, oyuncağı elinden alınmış.
Sana gelen yolu bilemiyorum,
Adım atıp yürümeye cesaretim olsun.

Bakar çocuk resme ve
“Abi topu vasene” der.
Sopayı görür,
“Seni dövücem” der.
Alır sopayı vurur vurur vurur
Öyle vurur ki harbi harbi

Aşk dediğin bir yağmurluk ateş gibidir,
Yağmurun gücüne göre ya yanmaya devam eder,
Ya da toprağın kokusu gelmeden buruna sönüverir.
Aşk dediğin esasen sevgi gibisin gerektirir;
Her kusurda azalmaz iken,
Her güzellikte artmaması icab eder ki,

Aşk aşığı bitirir
Kıskançlık aşkla birlikte aşkın içindedir
İkisinin aşkidir aşik ile maşuğu bir tutan
Tutkudur, bağnazlıktır baskıdır, bu iki yüceyi bitiren
Bilmeli serbest bırakmayı sebebi ne olursa olsun
Görmeli gerçekten sever mi acep?

Bu yazıya başlık bulamadım


Gitmeyi kafasına yerlestirmiş birini vazgeçirmek için, niye diye sormak saçma geldi hep bana.

“Erbil, ben ilişkimizin artık bir sonu geldiğine inanıyorum. İstersen fazla kasmayalım, birbirimizi lastik gibi uzatacağımız birliktelikte kırmak şöyle dursun, yıpratırız! ” dediler hep.