Enver Ünver Şiirleri - Şair Enver Ünver

Ah İzabella Toronta seyahatin nasıl geçti?
Titanık maceranı anlatırmısın?
Bir yanda göklerin suya dönüşü;
Bir yanda avuçlarında koyu mavi bir deniz.
Kıyılara çarpıntılarla dövülürken fıyortlar,
Bilmediğim bir şey var İzebella:

Beşer lal olursa,
Acları, perişanı ahval olur.
Ebken olursa eğer,
O zaman çöken akşam gibi zamanı zeval olur,
Beşer dur derse elbette dünya durmaz amma,
Urgan kopar semer düşer  kendisi hamal olur.

Yine bir gece, senin olmadığın bir istanbul'da geçiyor,
Hüzünler ele ele kederle ayni kulvarda yrtüyor
Dönmesinler istemiyorum,
Bu sonsuza yürüyüş,
Ay batasıya sürüyor,
Gecelere bakarak yeryüzüne sema, istihza ederken

Değişmiyorsa dünyanın tavrı sende,
Bir çok melodide adın çağrılırken,
Trajik melodram türediye içinde her gün,
Düşünmeden, yok olduğun gün,
Ve sabah seninle olduğum gün,
Bir gün,mazide,çevreye salınan,

Senin aradığın yerdeydi solan gül tomurcukları
Bana bakma benim sevdam dikenlidir
Dalların gülsüzlüğü yaban arısı koğuşu,
Amma sevdamı verebilirim ücretsiz,
Şimdi kale surlarını yıkmaya geliyorum,
Sabbah'ın irem bağını dal dal sökeceğim

Sen ateş böceğini gör diye,
Çevrende bir peyk gibi dönerken ben,
Cevrin deki ateşten korkuyorum
Beni böyle sararsa diye cehennem,
Salsınlar bir damla suyu gözlerinden,
Belki ateşten kurtulmak için

BİR BEYZA İLE AYDINLANINCA GECELER; :
BULUTLAR ALTINDA YERYÜZÜ MEHTABA GÖNÜL VERDİ.
YÜKSELDİ DAĞ GİBİ, SULAR GİBİ,SONRA HAKİLERLE KUCAKLAŞTI GECE KARANLIĞINDA

Acırsam eğer sen dönmeden Gittiğine,
Ardında; ardında kalanlara bakmadan,
Düzlükte direkleri kırılan çadırda bırakarak
Bir dilim ekmek bırakmadan gittiğine,
Unutmam bu cefayı dönsende,
Bin defa haç etsende, nerde imanın sende,

Sensin bu velvelenin bunca sebebi
Bana mirasın kalan iki evlek kelete;
Ne sürülür, ne toprağında ot biter
Benim gibi seninde;
Feryadın duyuldu, neyin var dağlar,
Benim yüreğimi her gün yaralar

Beni çöl korsanları götürdü,
Bir bocut suya köle yaptılar.
Elinde bir yudum meye göre,
Bir yudumdan fazlası ne zarar verir,?
Bi yudumun yerine, öyle bir aşkın,
Elindeki, bukalara bağlanan insan,