Senki ne vakit bir bahar olsa hazanı sorarsın gönül,
Ben göklere dur demeye tutmak istesem, hezanı ararsın,
Bir mola versem ıstıraptal kurtulmaya bir an,
Orada tutuşup ta benden evvel yandığına şahit olurum gönül,
Senin emrine tabiyim,emretki, ben bir tutam ot olurum yanmaya gönü
Muhteremi raptedeyim derken bir çehre-yi ervahta gördüm gecenin mehtabını ,
Seranatta dile geldi sevdası bülbülün,
Belki haşrolmak bir dilber yüzünden benim halim nicedir bilemem amma müterafıkım ;
Ne çare,tufanmı gönülde hicran, ki gam çölüne düşerken onu temsi eden, ruhsarında rengi kaçtı ak gülün,.
Bir yanda sanki, hazin bir ahvali şerre düşmüş gibi
Vasıla revan ile aklı melekemin vardığı yere, bir molada bakına kaldım ki, dünya temaşası zahir,
Burası mıydı diyar denilen mekanda, beklemiştir diye, sorduğum yer.
Gün zevaline kim revan olur ki, her zeval de ben kuru güller topladım,
Anladım ki ezelin tahririnde bir çiçekli bağ iken, şimdi kuru toprağa dönmş vardığım yer
Benim sevgimden usandığın an, bilirim canımda nazarın var canan,
Her görenden nazar aldım, bir sayede bilmeden orası sılada bir çaput serdiğim yer,
Yari sorunca gülün dalına, gül dikeni tuğyan etti de, bana bir an saye olmadı felek,
Benim halbuki tamahım senin cezbinden oldu bahar.
Gönlümde öyle sahikalar sökün etti de,nefsine kul olmuş diye gelmedi felek
Başka mevsimler dönüp giderken adiyen kaçarcasına belki de tauna çaredir diye hicabettiler senin lütfu hüsnünden
Seni görmeden sülkettim bağı barkı terkederek diyarı siyaha diye yazdı bir gönül dostum,
Yola çıkmadan, yolu görmeden, mihmandarımı görmeden geldim,
Yanımdaydı halbuki , oydu bana şafakta alemi cesimi gösteren siyah,
Her can senin cismanında, nasıl mücrim olabilirim, beni taşlamaya kimin gücü yeter, künfeyekün emir olmadıkça,
Mukaddesatın ummanında gördüğüm her damlada
Perçemin günahkara davetin değil, sen günahkar değilsin.
Bu bir perçem ile güzellik, çiçek açmayan, dallarında sevdaları var,
Ancak çiçeğin yaprağına aşık olanın günahı bilinmez
Bazen değil her zaman solan çiçeklere ağlayanlar var
Sen gam etme, senin de gönlünün kıblegahında sönmeyen
Aslanda pençeye karşı duran cesurum ki pençe izi bana yara vermedi
Sırtımdan ok attılar da, menzil tepe üstü düşünce beni dara vermedi
Dünyanın ne mundarına, mudara ettim ne dünyanın darına
İstihza ile gelerek, birine karşı, birinden olan kavgada bere vermedi
Beyhude değil Rahman'ın keremi lütfu ki, arzularım mukabilince tezlil ile zem etmez diye serdimdir, niyazım benim ,
Maazallah, bu niyazım olmazsa, o zaman dini şirk yüzünden hüsranın olmazmı benim?
Bir sevgi taşıyorum amma sevdaya dönmesin diye gamı hüznüm var
Tarasamıydı tarla kötenleri, tarasamıydı dilik dilik küfi taşları,?
Kimi kum, kimi çakıl olmuş aklımda kalan naçar bunlar diyar gibi bir yar olsaydı bu anda yanımda ne kadar isterdim , fakat musallat gibi yolum üstüne çıkıveren negahandan başka ne var?
Bir mucize beni kurtaran olacak beni hicran eden, bu can içre yanmaktan, mecalim kalmadı, bitkinim,
Nasıl söneyim nerde o vahada, bir kırba elimde bir kuyu başında beklesem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!