Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Sen nazlı cananım, ben senin delin
Tut elimden, sevgiliye gidelim
Kırılmış kanadım, tutmuyor elim
Tut elimden, sevgiliye gidelim

Bu dünya sevgiyi yaşamak için

Gidenden haberi neyleyim dostlar
Kalanlar nicedir, o gerek bana
Sağların halini sorayım dostlar
Giden gitti gayri, ne gerek bana

Bayramda, seyranda sabah akşamda

Kurudu dereler, akmıyor çaylar
Gayri bu ellerden gidesim gelir
Meyve bile vermez oldu bu baylar
Gayri bu ellerden gidesim gelir

Bekledim, gün olur ocağım tüter

Güneşi soğutan, bir ayazdı.
Oysa,
günlerden bir günlük yazdı.
Öyle bir bakıp, dönüp gidişin,
tek perdelik türkü çalan
tek teli kalmış, bir kırık sazdı.

Kimse bilmez hayallerim, düşlerim
Gizli akar gözlerimde yaşlarım
Ağu oldu ekmek ile aşlarım
Yokluğunda bu ellerde sevdiğim.

Sevecektin, saracaktın gitmeden

Kaldır başını, gökyüzüne bir bak
Gök kuşağı senin için gülüyor
Yedi rengi takmış gerdanına bak
Gök kuşağı senin için gülüyor

Yüzüne her daim gülücükler tak

Bitsin artık bu hayaller, bu düşler
Gerçeklere doğru gönderin beni
Bana mı düşecek hazanlar, kışlar
Yaz, bahara doğru gönderin beni

Yaşamak güzel şey, ben de bilirim

Dolu, dolu içtim, gelen selamı
Şenlendi hüzünle dolan bu gönlüm
Unuttum dert ile, derin yaramı
Şenlendi hüzünle dolan bu gönlüm

Nerelerde kaldın, yıllardan beri

Gözlerim yollarda, kulağım seste
Gelmedi cananım, şu gönlüm yasta
Cevaz ver ey pirim, gideyim dosta
Hasret pınarları taştı, gör beni.

Arada yollar var, yollarda dağlar

Ahtım olsun sana felek
Güleceğim bir gün ben de
Gün dönecek, ay dönecek
Güleceğim bir gün ben de

Biçare bil, vur taşını