Engin Demirci Şiirleri - Şair Engin Demirci

Vebali çok büyük söz söyleyip, Rabbiyle arasına perde çekmiş suret yığınları gibi yaşıyor ahir zaman insanları.
Rabbine yalan uydurandan daha zalim kim olabilir?..
Rabbi yerine sığınanlar nefsinin korkunç azabıyla başbaşa yaşıyor.
Rabbim katından bir rahmet indir kabul olmuş mültecinin amini hayrına.

Kim bir gönüle gönlüyle d/okunursa, vallahi izi kalır Buyurdu Şahım
Sevgi bir ömür istiyor ama değer dedi Pirim
Güler yüzlü olmak neydi onu hatırlayın dedi Mirim
Kendi eksikliklerini başkalarından daha iyi görüp bilene ne mutlu dedi Meczup

Gece de Ne Olur - Garib Çoban


İnsanın yaratıldığı asıl amaç, amaçsız mı kaldı?..
Onun büyük hedefi, büyük işlevi sevmektir.
Anlamak ancak sonra gelir.

Nefs’inin peşinden gidenle, nefsini peşinde gezdirenler!..

Şems vakti uykusuz olana bir ses getirir gece z/orda olana kuvvet getirir. Ve dostum ol der. Kendiyle hukuku yalan üzere kurulu olan için dünya zafiyet yeridir gece uyutmaz. Ben aslında sırat yolunu merak ediyorum ordan nasıl geçeceğiz. Dönüp dolaşacağımız yer gurbet olan. Bir fotoğraf gibi dondur zamanı, bir çırpıda arsız kalsın kefensiz cenazen. Mana ve huzurunla duanda ukba çiçekli çiçekler açsın. Nefsin önü arkası sağı solu çevrilmiş yalnızlıkla, zamana tanıklık ediyor maddiyatla verilen değerler. Semaverde bestelenen sımsıcak bir şarkı tavşan kanı kabına sığmayan tadında. Komşuluklara hatır soran sıra sıra ayakkabılar vardı samimiyeti temsil eden. Bir nesil geldi suret suretine binen cezalar veriyor derbeder, avare nesil. Biraz hüzüne kapılsakta, ruhumuza önceden saplananlar gönül bucağı. İçler acısı olmuş insan insanda. Komşuluk duvarlar olmuş, sessiz dualar eşyalara yansımış. Kaybolan şeylerin yanıbaşında ziyaretçisiz kabirler. Belki bir gün bende kendimi affedebilirim. Yıllardır süslesende suretini, gerçeklerden kaçtığın şeyler içinde. Kör çobanın sürüsünün akıbeti uçurumdur. Acının bile yalan olarak yaşandığı dünyadayız. Bu hiç kimseler kim?. Şaşkınlık yaratır aşkın gölgesi gecede kim olduğumu bilmek istedim. Aşkı bile aşk yapan aşıklarıdır.

Bizim halimiz

Hoşgeldin nefes payı.çiçeğim.


Gittiğimde çok sevdim dediğiniz şehir?..
Biraz gök, biraz toprak, biraz hüzün, biraz ırmak, biraz ayrılık, biraz yasak.
Dilimin kuruduğu sahrada, su gibi dökülür, sonsuzdan sonsuza ölüm.

Kırkta bir

Bugün, bu dünyada yaşayan bir insan Aşkın sahibini nasıl anlamalıdır?..
İşte böyle!..
Bizden selam götürün duanın sokaklarındaki gecenin çobanlarına.
Ya giderlerse, ben kalacağım şems vakti nöbete.

Aşkın g/izlendiği yerler

Gönül cebinin dikişine işlemiş yalnızlık.
Biraz kendine acı ve dua et.
Ne ferhatsın nede şirinler kaldı dünyada.
İnsanlığın iliklerine işlemiş merhametsizlik.

Soğukta dans eden alevler

Hiç bilmediğin bir şehrin sokaklarında yürümenin nasıl bir his olduğunu unuttuysan, hafızanı masallar diyarını andıran şems vakti dua ile tazele.
Özgün şehir İnsan ile öne çıkan kenti vakit kaybetmeden keşfet kendini.
Ölü ruhları diriltenler gibi duada bir nimet sofrası kuran olda.
Dünyalık nefsini pervane gibi ateşe atanın hissedar olduğu s/özden payıdır sevgi.

Kulluğundan vazgeçenler.

Kur’an’la bağlantısı olmayanın,Rabbiyle bağlantısı olur mu?..
Öyleyse nedir o gururlar?..
Renk renk cisimsiz melekler.
En çokta çıplak insan, savrulan yapraklar arasında sonbaharda.

Şeytan Muzaffer olmuş.

Baştan çıkarıcı sadece birkaç çiçek.
Gün ya bir ya iki gün.
Kar taneleri, çamurlar, ıslak sokaklar.