Engin Demirci Şiirleri - Şair Engin Demirci

Kendinden bile saklananlar...


Sonsuz bir hüznü keşfediyor seherde uyananlar. Suya yansıyan yüzünde kim var? Kaçamazsın ki! Çığlıklar çığlık çığlığa, cevapsız soruları kendine sormaktan vazgeç. Beni yaratan sensin ya rabbim, ama bu ben o değilim. Dinin gücünü bilen gecenin çobanları şems vakti duadalar. Hiçbir şey yaklaşmakta, ya olmalı gerçek aşk, ya yalnızca yalnızsan cimri davranma, belki bu gece, son gecenızdir. Avucumda sımsıkı sarmaladığım ışıktan, bin meşale doğar bir alevden. Benliğime sığınan düşünceler yangının rüzgarına yenik düşer. Yarım yamalak cümlelerle yol alıyorum. Sığınmacısı oluyorum aşka, gölgesinden kaçtığım hayat oyunlarından. Bir tufan gibi gece ibadetlerine infak eden cimrilik etmeden sübhanallahi ve bihamdihi, sübhanallahilazim diyen yanımla terazideyim. Zor çünkü hiçbir hayır, kendi yaşam öyküsüne ilişkin ya da kendine varıncaya kadar böyle olsun demez. Gönlünün aktığı ya da hoşlanmadığı şeylerden hiç çıkmadan hem de. Çok iyi tanıdığım insan ile aynı zamanda hayranlık, keyif, sevgi, rahatsızlık, öfke, saygı ve güvensizliğin birbirine karışan duygular taşıyarak dönüp dolaşıp dünyaperest olanları aşka denemek, hem çok zor hem de gerekli görünüyor bana. Bir çelişki dehası insan kendini çözümleyemiyor. Varıncaya kadar bütüne, biçimleri ya da karşıtlıkları ne olursa olsun, eşittir ademoğluyla. En baştan bir soru geliyor, kendısiyle meşgul olan aklımıza.

Çoban çantası...


Şifa boşluk galiba, benim en dolu bulduğum şey şems vakti buyurdu Şahım. İçe kapanıklığının farkında gece, insandan umudu kesmenin eşsiz huzuru dua dedi Pirim. Ve zamana, insanın alnının tam ortasına koyuyor, hiç de beklenmedik besmele dedi Mirim. Vay haline dışarda kalanın, oysa, O neredeyse orada olmayan onlar coşkusuz uyur dedi Meczup. Beni unuttun mu yoksa? Nefesin nefesindeki gecede dedi Zahit. Nefesimin varacağı yer sana kavuşmakla bahtiyar kılınacak nefesin dedi Fakir. Öbürünün yerine geçmeyen, kendi dilini yakalayanlar sevgiyi gönüllere yediriyor dedi Miskin. Daha sesimızi duyurmadık gece peçeliydi, seması akılda kandiller yakan haliyle süslendik mertebelerine sevgiliye şems vakti dedi Garıp Çoban. Bu seferleri övgüler sayamam, daha şaşkındır nefesimin gayreti sefer sefer bir yansımasıdır aşk dedi Seyyah. O yoldan mübarek yerleri ziyaret etmek gibi iç içe geçmiş duygular oruç tutmuyor dedi Aklı Kıt Adam. Yavaş yavaş ilerler usulca ele almak güçtür, zerreden israf edilmeyen özlemler bir tesadüf değildir dedi Deliler Şeyhi. Yolcular marifetliyse kökü kendi nefesinden, sevgilinin nefsinden başka bir şey elde etmez, sonu yoktur seferler dedi İhtiyar Bilge. Gönül arşından yapılan rabbani seferler dipnot olarak sunulur, tercüme edilmiş arzında övünülen bir takdir kıldı dua dedi Hırkasız Derviş. Şaşkınlık seferine gelince son yoktu, mekke'den kudüs'e yapılan yolculuğumuz gibi sevgimiz.

Denemek yok!

Teslimiyet var, tereddütte kalanlar kendine gerıde kalır. Ekleyecek mükemmelliklerin var gecelere, o zaman ne kalıyor, ona bak. Hiç bir işe yaramam dediğin isteklerinle sonrası mucizeymiş gibi yaşamak. Tomurcukların bir yakamoza dönüşür olsun diye bana sunduğunda şems vakti. Ardında gülüşlerınin güneş doğduğunda, uçsuz bucaksız sevinci bulurum orada. Senin yüreğine kanatlandığın anda, bir damla düşer yanağına. Büyüyerek bedeninin her noktasından söz alırım. Bakışlarındaki son tomurcuğunda beni bilir.. İçinde o, dışında o, sırrında o, sus bu akşam bilmesin kimse senin olduğumu. Yardım et çıkayım bu kuyudan barışayım bir kez olsun çekip giden yanımla. Ve birden bire, buramda bitsin yüreğim ele avuca sığmayan yanımı yeniden oku. Kaldım işte burada bitmesin bir sevda yeni sevdaya. Onu bir de benim için okşa, acılarından öte bir şeyim belki, küsüp çıkarsın. Bir kıvılcımda kimi mahrem kılar dokunuşlar engin özlemlerine. Sen, sen, sendeki gizemi çözmeye çalışmak sonsuzluk. Mesela, bayramların bayram olsa kuşluk vaktinde. Sessizce oturduğun minderin ne var ki, kıblesi yanlış sevgiliye. Sevmekse niyetin yar deyip susmalısın engin bir yürekte. Razı olduğunda yardan, nar-ı aşkla ne benim, ne senin. Serden geçer gönül o vakit, aşka emanet eder, seni özleyebilirim. İç içe geçtiğinde, çekingen bir çocuk olarak karşındayım. Ben sana sus demem o gece alev alev yanalım diye. Dokunuyor neyzen sana çözülmem için. İçinde yanmış gölgelerindeki, şimdi kim, kim! Değiştirebiliriz birbirimizi, giz kal içinden öpmek isterken seni. Ve soluk soluğa dökülürken terin kalır, belki sözün bittiği yerdeyim. Ben neredeyim, ben öteki, sen hep misin, hiç misin? Teslimiyetine soyunur apansız harfler, cümle kurduğunda. İşte her şey bugün oldu, sen bana yağıyordun. Sen bunu bilmiyorsun dokunmam için bütün şehirlerindeyim. Bismillah, bu cümleler bir delinin mal beyanı, mükemmel mutsuzluklara inat sevgiye soyunan kim?

Yaşam reçeten O...


Aklı olan kanmıyor bu dünyaya, ehli beyte gönül verince buyurdu Şahım. Hakktan gelen pervaneler gönül meydanındaki hallerde, seslı ve zikirli dönüştür sevmek hatırın kırma dedi Pirim. Şeytanla pazarlık yaparak yaşıyanlar neyi anlatır? Ali'nın sırrına karış ki, gülü güller içinde olanın harmanlanışı dem be dem ol şems vakti yari olanın dedi Mirim. Alev almış ateş sönmüyor, ya su ya kül olmadan,hızır gelmiyor Muhammede gönül vermeyince dedi Meczup. Karanlıkta kendime yetmiyor sesim. Ayrı uzak adreslere şimdi yolculuğum. İki suskun yanyanayız, gölgem ve ben dedi Zahit. Ne çok kış seninkisi, her şey yeni, ne çok beyaz renkler, kar yağınca böyle oluyor dedi İhtiyar Bilge. Yine gözlerimden yolcu ediyor beni kartaneleri, ufuklara ekli dualardayım dedi Fakir. İkimizde güçsüzdük, bilemedik bunu. Uzağa varmak neyi tamamlar dedi Garip Çoban. Senin anımsayamadığın uykuda, benim duada unutamadığım ne çok akşam vardı dedi Aklı Kıt Adam. Günlerdir sana söylemeyi unuttuklarımlayım. Sana söyleyemediğim her şey yeni dedi Miskin. Niye takılmıyorsun kartanelerinin engin düşlerine? Ben yeni insan olmak istiyorum, kurşuni bir sabah dedi Hırkasız Derviş. Baharı nasıl kartaneleri besleyip dalların uçlarına bir yürüyüşü gibi rastlar dualarımın sevinçleri hep de çiçek açma zamanlarına rastlardı sevinçlerim dedi Deliler Şeyhi. Yeni bir insan olacağım, çoğalacağım bir sonraki bahara derdim dedi Aşk

Bizden selam olsun Aşk'a dedik! ..


Ve kendimizi Aşk'ın eşsiz güzelliklerine bıraktık. Ve şiir gibi bir yer, nereye baksak gecede masivada adın nasıl anıldı bilirmisin? , aşk gibi. Kurtulan için vaktin sırrı kıymetlidir kalbinde bekliyor seni sen yapan yanın, aşk gibi. İştah açıcı bir doğa harikasıdır keyif kaynağı bır sakinlik vahası olan gece fazlasıyla gizemlı, aşk gibi. Öyle ki, neden tercih ediyoruz sizce? Ona ait olan bu harikulade göz kamaştıran bahçe size huzurdan b/aşka bir şey vaat etmiyor, ne isterseniz her şey burada, aşk gibi. Güneş doğarken ve batarken maşukların gönlü duadan yansıyan kızıl rengin tüm tonlarını görebilirsiniz gezerken sevgiyle tam anlamıyla dalıp gidiyorsunuz, aşk gibi. Gayet naif, mütevazi, sade bir saraydır gönül, surları içindeki ademle tanışmak da fayda var. Sevgiliyle kendini güvende hissedenler için, yeryüzünün en ideal ilham veren ülkesidir sevgi, aşk gibi. Masalsı bir gezinin rotasını çizmek isteyenler için notlarını derliyor gecenin çobanları, biri olarak kabul edilenlerin ruhunu keşfetmek için sizinle iç içe, aşk gibi. Bir hayli farklı sisler içinde kalmış şehirler arasında en seveceğiniz yerlerden biri bacası tütmeyen evler gibi en çok sizi yüreğinizde hissettiren baş başa kendine çekiyor dünyalık insanlar arasında bir gözyaşına, aşk gibi. Hemen hemen meraklıları için ideal vakitlere yürümekle kendiyle tanışmak mümkün misafirperverliği sayesinde insana kendıni çok özel hissettiren, aşk gibi. Aşk deyince aklınıza ilk ne geliyor? Tabii ki, aşk gibi

Ne zaman...

Zaman gelip geçmeyince zamanın gurbet el olduğunun kıymetini bilmez Ademoğlu buyurdu Şahım.

Gönlü dertli olmayanın, cümlesinde mana olur mu? dedi Pirim.

Şiir şair ayrımını yapamadığı gönül sonbaharda tartılır.
Dünyada herşey bir şeyle tartılır.
Sevgi de fedakarlıkla tartılır.
Sevmek, sahip olmak değildir
Sevmek, sahip etmektir.

Anımsa unutulmuş yanlarını, ölümünde paylaşıldığı şems vakti kapına dayandığı yanları v/ardır buyurdu Şahım.

Bir şair olsam umutsuz duran yaralı kelimelerin yüreğine dualarla sevgiyi yazardım dedi Pirim.

Eksik bir şiir insanı yaralı bırakır. Benim dili ah yar diyen yanımdır, ömürgahımda gece çobanını bekliyorsa gönül ziyan etmez dedi Mirim.

Nefsinin dalkavuğu olmayı bırakana aşk olsun.
G/ördüğümüz şey g/özle değildir teheccüt vakti.
Ey kadim aşk, seni sevmek ne güzel Habib’i Kibriyadan gelen nefesle.
Sensiz tek başına olamaz bu hayat.
Sevdası gönlüne çetin olanın duası aşk olmaz.
Yağmurlu günler sen olmadığında b/aktığım her şey seni hatırlatır duada.

G/öz bebeğim


Şeytandan beslenmeyi kes artık.
Hakk'ın tımarhanesi dîvânesiz kalır mı?..
Rengi olmayan insanlara miss gibi rayihâ vermiş.