Emre Turgay Şiirleri - Şair Emre Turgay

Sen ne zaman "Günaydın" desen bana, o zaman doğar benim Güneşim.
"Nasılsın?" dediğinde iyi olurum her neyim olursa olsun.
Yüreğimin sözüdür sana sevdam, senden başkasına yer yok orada.
"Seni Seviyorum" diyorsa da sözü'dür yüreğimin sana sevdam.
Gözlerine iyi bak, onlardan bir sevda alacağım var..

Bir umut var içimde bugün, neşe doluyum..
Çocukluğumu yaşar gibi yıllardan sonra yeniden.
Mutlu hayaller var aklımda seninle dolup taşan..
Mutlu hayatlar kuruyorum düşlerimde,
En güzel yerinde de sen, bana gülümserken..
Bir yol var, koşsam yetişeceğim sanki sana,

Kaderimiz bu hasret bizim,
Yıllar gecip gidiyor, dinmiyor
Girdaplar hiç çıkmıyor yollarına...

Güzel Egem,
Bir İstanbul'dur ne onla ne onsuz...

Herkesten farklıydın sen,
Bir demet çiçek olsa, gülü sendin.
Dört mevsim ülkemde bahar sendin.
Ki ne zaman herkes gibi oldun,
Hiçbir farkın kalmadı geri kalanından,
Şairin şu dizesindeki gibi;

Deniz gibisin sen bana,
Kıyısında huzur bulduğum..
Yanında olmak isterdim şu an;
Bir yaz gecesi kumsalda gibi,
Sana bakıp başka herşeyi unutmak..

Sevdiklerimle imtihanlarım var benim,
Onlardan uzak, onlara hasret ...
Yaklaşmaya çabaladıkça uzaklaştığım,
Sığ sulara ulaşayım derken,
Dalgaların hep en dibe çektiği,
Koştukça yakalayamadığım,

Kaç yenilgi var bu hayatta?
Peki ya ben kaç kez daha yenileceğim sana?

Aylar sonra yine, yaktığın yerden, yeniden..
Üstelik şarkılara şiirlere küstüm derken,
Son sözlerinin soğukluğu yüzüme vururken,

Bir bize yakısıyordu mutluluk,
Ama bir biz mutlu değildik.
İsyan degil elbet bu serzenişim
Kendimde başlayıp kendimde biten,
Çakılıp kalmışlık bir hiçliğin ortasında.
Ne bir adım öteye, ne geriye

Kural çok basit.
Kime ne değer verirsen onu yitirirsin.
Kimine kalbini verirsin,
Kalpsizleşir,
Kimine yüz verirsin,
Yüzsüzleşir.

Bazen,
Kaybetmek istemezsin,
Kaybetmeyi de sevmezsin;
Yaralarını hatırlatır sana.

Kimseden bir beklentin,