Emre Turgay Şiirleri - Şair Emre Turgay

Hiç de adil değil yaşamak...
Ne zor bilsen,
İsteyipte 'sen, sen' diye haykıramamak...

Ümit yetmiyor bazen,
Hüsran oluyor arzuların sonu...

Ayrılığından iki gün önce,
Otogarda,
Beni göremeyeceğin yerde,
Ben seni izliyordum gizli gizli

Saat 22:10

Sen bitmesini istemediğim çilemsin!
İsterse öleyim derdinden...
Katlanırım sana,
Tüm dertlerin benim olsun...

Yeterki

Parçaları etrafa saçılmış bir yapboz'um sanki...
Oynamaktan sıkılmış bir çocuk gibi yarım bıraktın.
Şimdi öyle karmaşık öyle dağınık haldeyim ki,
Bir tek sen çözebilirsin beni...

Benden kurtulmak mı istiyordun?
Artık sefasını sür!
Seni çok sevenin bundan sonra yok..

Ne umutlar ekmiştim bu aşka
Sana öyle çok güvenirken,

Ağlama ölümüne sevdiğim,
Senin bir damla gözyaşın,
Kalbimi vuran bir kurşun...

Senin döktüğün gözyaşı
Namludan çıkan son kurşun

Anladım ki;
Mutluluğun şartı birmiş...
Hayat gelse de üstüne,
Kendini sevmekmiş tüm mesele...

Müsaade etmezsen,

Bir damla olsam…
Güllerin yaprağına,
Kuşların kanadına,
Ayrılığın şakağına konsam…

Sel olup aksam acıların üstüne,

..
İyi ki doğmuşsun..
Yokluğunu düşünemiyorum.
Öyle bir hayatım hiç olmadı,
Merak da etmedim doğrusu..
Yaşattığın acılara güldüm ve sahiplendim hepsini.

Deli gibi istediğim hiçbir şey, olmadı benim...