Emre Turgay Şiirleri - Şair Emre Turgay

Durdu zaman,
Gözlerinde yıllanmış hayaller...
Merhaba!
Ben geldim.

Hiç değişmeyen bakışların,

Bir Kasım akşamı,
İstemsiz bir sızının en doruğunda,
Bu dünyadaki tek tahtımda kurulup,
Yıldızları yutan İstanbul semasına bakarken,
Hayatı çömelttim dizlerimin önüne..
Vermedi dedim eşime,

Bir gece hiç aklımda yokken ne adın ne sanın,
Yerli yersiz girme öylece zihnime,
Mazinin derinlerine gömülmüş bir aşkın,
Ne sana ne banadır faydası,
Öyle ki kalbimde çok derin o günlerin yarası,
Ömrümdeki kayıp yıllarım bana kalan tek hatırası..

Yorgunluğumda,
Bedenime çay,
Kalbime sen iyi gelirsin.
Çayı şekersiz,
Seni katıksız severim

Ölmek daha kolaydı unutmaktan,
Ben ise zor olanı seçtim.
Elim ne zaman gitse bir kelam yazmaya,
Kalemimi kırdım kelamımı yuttum.
Unuttum seni doğan her güneşte birbir eksilterek;
Ve bugün bu kelimeler gecenin karanlığına gömülürken,

En derininde sakladıkların,
Dile gelince değerini yitiriyormuş meğerse,
Elmasın yeri, yeryüzü değil.

Karşılıksız atışlara yenik düşen,
Her sırrını ele veren kalbime,

Hayatımda sadece bir duraksın sen,
Hiç yolumdan geçmediğin,
Benim de beklemekten sıkıldığım.

Ben hep erkenciydim, ilk gelendim.
İlk bahara kanan çiçek,

Sen al da git gideken,
Bütün sevinçleri yanında,
Bana bırak geride,
Ne kadar acı varsa..

Gülen yüzün hiç solmasın,

Dışarıda kar, içimde aşkın var.
Sevdan büyürken, geceler uzuyor.
Bende kışlar rüzgarlı, karlar ise fırtınalı.
Gelişin diyorum yar, gelişin bana bahar
O zaman açar, cennetin tüm çiçekleri.

Aslında nasılım biliyor musun;
Bi düzine şey yazmışşın da okuyan olmamış gibiyim.
Bu bizim şarkımız olsun diyip de kendi kendine dinlemiş gibiyim.
İmkansız bir hayale tutunmuş da, ne yapsam boş gibiyim.
Çağırdığımda gelemediğinden değil ama,
Sevilmiş mi hiç bir zaman bilemeyecek gibiyim..