Bir kadın sevsin beni
Elleri yıldız yıldız
Gözleri parlak parlak
Yanakları nardan düşme
Gülüşlerinde bir dünyayı sığdırsın içine
Ben olmayayım
Bir kadın tanıdım
Sesiyle kuşlara fısıldayan bir kadın
Gülüşüyle gökyüzünde güneşler açardı
Her yanda aydınlık
Bir rüzgar gibi eserdi
Bir kere tutabilseydim ellerinden
Göğü gözyaşımla silerdim
Yanaklarımdan akan damlaları
Bulutlara batırır
En sıcak anında yaz ayının
Senin üstünde serinletirdim
Bir kuş çiziver gökyüzüne sevgilim
Uzanamayacağım kadar uzakta olsun
Tutunamayacağım kadar isteyivereyim
Onu tutmak zorunda bırak beni
Ellerim kanatlarında gezsin yıllar boyu
Gözlerim onu aramak için kısılsın
Bir mavi gokyuzuydi ellerim
Büyüdükçe şafağın karanlığına döndü
Tutulduklarım kırıldi
Tuttuklarim parçalandı
Kapalı gökyüzü
Bir eskimiş bulutlar
Bir sana baktığımda
Bir de cebime baktığında görüyorum aynı şeyi
İkisinde de boşluktan fazlası var
Sende göremeyeceğim kadar güzellik
Cebimde kazanamayacağım yokluk
Her halükarda eksik
Tavanda
İnnenin bile giremeyeceği bir nokta
Ne zaman baksam seni görüyorum
O inne deliğinden
Benim deliliğimden
Senin gözbebeklerinin ta içini
Bir sevdiğim vardı zamanın yolculukları arasında
Resim yapardı
Böyle fırçanın sanki gözleri dolardı mutluluktan
Onu tutan eller ne güzel eller
Onu savuran eller ne güzel eller
Gitar da çalardı bir yandan
Bir soba iki kahve
Yeni patlamış kestane var üstünde bir kaç tane
Geçer mi kırk yıl kahvenin hatırı
Sohbeti biter mi uzun yolların
Kahrı geçer mi dertli yılların
Anlarmış insan keşkelere sığınınca
Bir zaman yaklaşıyor
Kara bürünmüş dağların en tepesinden
Güneşten hızlı rüzgardan keskin
Bir zaman yaklaşıyor
Kimse anlamıyor
Ölüm el pençe dizili zamanın zincirlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!