Günün her saati sevebilirim seni
Her saatinde
Sabah , öğle , akşam , yastı
Namaz vakitlerinden tut da
Ölüm vakitlerine kadar
Seni tekrar tekrar sevebilirim
Sana bir haber göndereceğim uzak diyarlardan
Günü gelince
Bakma şimdi bu dizeleri yazarken ağladığıma
Bakma kaybolduğuma
Başı boş mahallelerde gençliğimin
Bakma
O kadar güzelsin ki istanbul
Senden daha güzel birşey varsa
O da yarin saçlarıdır
Hiç görmediğim saçları
Taramaya vaktimin olmayacağı
Belki ipekten
Unutunca değil hatırlayınca
Güler yüzler
Anlamak istediğinde
Anlatmak istediğinde
Bir volkanın kalbinden tertemiz toprağa
Bakınca durur akan sular
Bekliyorum
Belkide hiç gelmeyecek
Belki de unuttu beni bir köşeye sıyrıldı
Yine de bekliyorum
Ama beklemeyi de sevmiyorum
Belki de tek sevmediğim şey
Benim hayallerimi gerçekleştiren bir kadın var
Yıldızları elleriyle tutan
Gökyüzünü karış karış çizen
Şiire aşık
Bir kadın var
Sen değilsin sevgilim benim hayalim
Karanlıkta kalsam
Bütün yıldızlar söndürse ışığını üstümden
Yine senin gülüşünle aydınlanır dünyam
Ben senin varlığına karşı koyamıyorum
Ben senin tesadüflerine karşı koyamıyorum
Affet yüzüne bakmamak için çevirdiğim yüzümü
Herşey normale dönmeye başladığı an
Bir fırtına kopar deryaların en derininden
Ucu bucağı bulunmaz bu kopan tufanın
Yerle yeksan olur bütün kainat
Düşünceler denizinde boğulmaya çalışır insan
Herşey normale dönmeye başladığı an
Herşey uzakken güzel
Denizler uzakken görkemli
Çiçekler açmayınca güzel kokar hasretiyle
İnsan ozleyince sevinir
Gökten yıldız düşse yerlere
Yanında olunca değersizdir
Gidişinle yer sardıldı
Gökyüzü kapandı bütün geçmişiyle
Son gidişin galiba sevgilim
Sanki bir daha göremeyecekmişim gibi geldi
Dünyamı kuruttun gidişinle
Farkında değilsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!