Emanet Şiiri - Emre Soydan

Denizler de maviydi bir zaman önce
Masmavi
Böyle bakınca uzaklara doğru gökyüzünü ayıramıyordun
Gözlerine benzetmek isterdim de rengini
Unuttum gözlerinin rengini sevgili
Saçlarına benzetmek isterdim dalgaları
Ama kısaydı saçların o zamanlar
Şimdi uzamıştır
Seni neye benzetsem
O zamanki halinden eser kalmamıştır
Sahi seni unutamamanın sebebi ne
Yoksa unuttum da bir hayal mi kaldı zihnimde
Öyle bir hayale dönüştürdüm ki seni
Duysalar incitirler
Öyle bir aşka emanetsin ki
Görseler gönlümü kırarlar
Düşün ki öyle bir sevmisim ki seni sensiz
Sen olsan kim bilir nasıl severdim nedensiz
Git
Uzaklara git ki sevgim sana azalmasın
Sen benden uzaklaştıkça yakınla