Bir seherin ardından,sabahı müjdeleyen bir gece daha
Yüreğime sıkılan bir namlu gibi
Bu zemheri sessizlik de
Bir ses ve bir korku daha
Umutlarıma doğru..
Bu gece hasretime acılarıma
Bugün öğretmenler günü idi
Bana öğretmenim
Her gün yeni şeyler öğretirdi
Hayat yol insan denen üçgeni seyrettirdi
Çok farkı vardır öğretmenimin
O hem örneğim hem önderim
Zillete dönüşen şu karmaşıklıkta
Kokuşan şu çirkef hayatta
Muhatap olunacak insan kalmadı
Sevemedim bu dünyayı yar
İnsan ki kendini çağdaşlığın pazarında starken
Sevgi denen ikamet
Meğer sığmamış dünya denen kaba
Yüreklerde çilelerle dolu sükunet
Anlatmakta kelimeler aciz
Yetmez bir kaç boş laf ona
Asırlardır bu hep böyle
Bir daha gözükmek mi
Olmaz
Yaşadım her ne varsa yaşanacak
Hayatım karmaşık kılavuza döndü
Arasam bulur muyum acep seni
Gönlümün gizliliğiyle dolu tenha köşesin de
Soruyorum
Daha kaç sürecek
Bu gidip gelme
Daha kaç sızlanacak yüreğim
Bitip tükenmek bilmeyen feryadıyla
Daha ne zaman haykıracak
Merhaba işte buradayım yine
Bedenim yanında olamasa da yüreğim yine yanında
Nasıl bir engebe idi ki ta buralara getirdi
Hani insan gitmek ister de gidemez ya
Bir şeyler alıkoyar ya
Bir ayağı giderken Diğeri öylece kalakalır ya
Senin aşkınla tutuşurken
Sensizliği yaşamak
Ayrılık üzerine debdebeler
Ve her geçen gün hasret zemberek
Zoru hiç yaşadın mı sen
Üzerime çekilen bir kara perde
İçerisindekini görebilmek ne mümkün!
Ey şehadete aday olan genç
Aşkınla hayat bulsun,kıraç topraklar
O müşriklerin kanını yere serde
Mukaddes mesajın sevgiliye ulaşmaması ne mümkün
Öyle bir acı ki anlatılmaz
Öyle bir yara ki sarılmaz
Bu yara sebepsiz yere kanamaz
Cehennemden daha beterdir sevdalıya
Eğer ki bu sızı dinmeyecekse
O yüreğinde bir kavga ki başlamıştır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!