Mutluluğa firar ettikçe
Acılara boğulmak
Kalabalığa koştukça
Yalnızlıkla kamçılanmak
İnadına konuştukça
Susmaya mahkum olmak
Sen o halinle Yari zikir edersin de
Ey bülbül i zişan,benden kat be kat halis
Nefsim gibi var mıdır ki aciz
Senin gibi olamazsam katıksız ve haris
Nasıl olurum cennetullaha varis
Susma ey bülbül
Düşünmekte yetmiyor bazen,
Bazı yolların sonu busbalanık
Değerli gödüğün sözlerin hükmü yok
Zorlamamak gerek ne yüreğini ne emeğini
Tüm yalınlığıyla terk etmek
Bazense sadece boş vermek gerek!
Üşüyorum
Titriyorum
Soğuktan ve mevsiminden değil
Sadece yalnızlıktan bitip tükenmeyen
Buz kesiliyorum bu sessizlikten
Bu ıssız diyarda
Bir ilkbahar günü, aşk sevda peşine düşmüş
Sen hiç umulmazı ararken
Dertlerin çepeçevre sarmış
Düşünemez oluyorsun
Ümitsizlik hayal yıkıyor yıktıkca
Eziyor ezdikce benliğini
Bir çöldeyim susadım
Arıyorum
Neyi?
_Bir çeşme mi yoksa kanacak bir su mu?
Ne dostlar,yollar katettim
Hala koşuyorum duraksız
Hayat sevmekle başlar
Daha henüz anne karnında
Sevmektir tek tesellimiz
Yine sevmektir tek tesellimiz
Sevelim sevilelim
Ah gülüm
Var mı haberin
İçimdeki aşk dan
Derdine düşüp;
Gölge gibi takip ettiğim sevda dan
Bir an da kaybedip çektiğim vicdan azabından..
Bu gece de lütfunla ayaktayım
Günahkarım
Kimsenin olamayacağı kadar
Düşünüyorum da
Gecenin bir yarısı
Ölene dek secdeden başımı
Seni dinler seni içerim
Hayat insan çirkefinden
İki damla gözyaşıyla
Sana koşar teselli ararım
Seni ister sana söylerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!