Dün gece eve geç gelmiştin!
Senden önce odaya hep o kadının kokusu girerdi zaten..
Onun yanına giderken özenle giydiğin kıyafetleri,
Odamıza girdiğinde paçavra gibi atardın yatağımızın ayak ucuna..
Öyle çok tanık vardı ki odada..öyle çok şahit!
Yataktan fırlamam yeterdi bir ayrılığı yaşamaya!
Çok sevmiştik değil mi?
Eylül bitiyordu birbirimize yeni alışmaya başladığımızda..
Peki kaç eylül başladı biz bittiğimizden beri?
Bana nedenlerden bahsetme sevgilim!
Ben gitmenin bütün hallerini bilirim..ve sen en yalın halinle gittin!
Ben sizi sevdim bayım!
Sadece ikinci çoğul cümlelerden bakmak zorunda olsam da size,
Ben sizi gizli özne gibi ellerim de sakladım bayım!
Sizden gidebilmek adına,
kaç kez sınıfta kaldım bilmiyorum ama!
Gözümü açar açmaz yatağımın kenarında boşluk!
Kahrolası boşluk.
Oysa saçlarını koklardım ilk.
Sonra uzun uzun izlerdim.
Sessizce gülümserdim.
Sahi en son ne zaman güldüm ben?
bir gün git dedin..
giderim dedim..
ilk defa yalan söyledim..
gitmek bir daha dönmemek mi oluyor?
ahh sevgilim ben dönerim..beni öldürebilir misin!
annemden yediğim ergenlik tokatıyla değil,
Yine çok içtik çok..
Sabah uyandığında pişman olacak kadar bile vakit ayırmamışsın kendine..
O kadar ani gitmişsin ki hala sarhoştun belki de..
Dün gece çok içmişiz çok..
Aynalarda utanıyorum suretimden yine..
Bir güle değdi mi tek bir gece!
Gelen hüznü,sokağın başından tanıyorum artık..
Misafirperver olmayı hep sevmişimdir bilirsin,
O yüzden kapım ona hep açık..
Zeytinyağı ile suyun ilişkisini de biliyor olmalısın!
İkisi de sıvıdır ama biri diğerinden hep üste çıkar..
Hadi bu gece bana farklı bir yalan uydur,beni baştan çıkar!
Sana bu mektubu cehennemden yazıyorum Bettina.
Öyle güzel manzarası var ki görsen kıskanırsın.
Ama kıskanma!
Senin verdiğin acı kadar güzel olamaz.
Ben sana bu satırları yazarken sen hala benim yanımda olacaksın Bettina.
Kahretsin ki sen beni asla bırakmayacaksın!
Yoğurdu bile üfleyerek yemiyorum artık..
Dilimde hala aynı acı..
Parmak uçlarımda giderken bana bıraktığın aynı sancı..
Sen şimdi belki baktığımda göremediğim bi yerlerde
Mutlusundur..
Seni tanıyamıyorum artık derken ne kadar da haklıydın…
Bende seni sevdikten sonra bir daha kendime hiç rastlamadım…
Bu gece, gecenin siyah olduğunu göremeyecek kadar körüm.
Zindan karasına dönen yalanlarını bile tozpembe sanıyorum.
Evet!
Renk körüyüm…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!