Benim eğilmeyen bir başım, yara üstüne yara almış paramparça bir yüreğim var.
Ben ne fırtınalar atlattım
ne depremler gördüm.
Yüzbin kere öldüm yineden doğdum...
Giden gitsin, biten bitsin...
Ben yoluma bakarım
Ben yıkılmam, deprem zaten benim
Ben fırtınayım,çoğu zaman kasırga.
Bu saatten sonra kanmam sana.
Yıkılırım sakın sanma.
Kırıla kırıla hezan oldum anla.
Ben yoluma bakarım, yorulurum belki ama durmam.
Bana yetişen benimle yürür.
Yorulan arkada kalır.
Ben durmam yıkılmam.
Yürür giderim.
Kimseye eğilmem.
Belki merhametliyim lakin zayıf değilim.
Nokyayı koyar orda bırakırım...
Nokta.
SuZi
Kayıt Tarihi : 12.4.2024 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!