Efe Yildirim Şiirleri - Şair Efe Yildirim

Bu ne bir vedaydı,
Ne bir ceza,
Tam bir muammaydı..
Ki kendisi aşıklara en büyük ceza..
Her günün kendisi yeni bir veda..

Sorun hastalıkta değilmiş,
sorun bilmemekte ,düşünmemekteymiş.
Okudukça düşünüyorum
Okudukça tututabiliyorum kalemi elimde
.
.

Derin berrak deniz gibidir
geçmişim
yalnızca izlerim..
Uzun bekleyiş,
uzun iptilalar silsilesi sonrası,

İhanet ettim sana ey evim...
Senden dünden vazgeçer gibi..
Zaten vazgeçmesem de vazgeçmiş gibi
vazgeçtim...
Zaman dedim bekledim.

İnsan,
geçmişi özler mi?
İnsan,
geçmişin yolunu gözler mi?
İnsan,
gelecek ve geçmişi bir tutup

bir gün sevgili
bir gün
kavuşacak vücudumuz birbirimize..
bir olacağız...
ve işte o gün sevgili
o gün Afrika’da hiç aç çocuk kalmayacak...

Güzelden daha güzel olmaz,
hiç bir güzel günün yerini daha güzeli tutamaz…

Hatırlar mısın bilmem,
Geri dönebilir misin geçmişe..
Hani İnci takılmıştı dişine ,
Alışmaya çalışırken Midyeye..
8 Ekim

Mükemmel iş çıkardım,
Seni bana getirerek,
yine ukala bencil adam...
Oysa cümlenin kendisi hatalı...
Seni istemedin gelmek..
Ben seni getirdim zorla...

Gecelerin Derdi Olsaydı,
Yıldızlar olur muydu?
Şayet bir ay cephesinde bu kadarı yıldızı bulundurur muydu?
Yol karanlık,
Ne ışık var,
Ne de zaman bilgisi...