Çocukluğumda çok hata yaptım ben.
Çocukluğumda çok doğruyum sandım ben.
Çocukluğum geçti bitti sandım ben.
Çocukluğum hala yaşamakta…
Hala daha çocuk bir şeyler öğrenip
içimde ve de dışımda var olmakta.
hastalığıdır delilerin
farklılık,
ve o farklılık ile gelişen ehval içinde yalnızlık,
her yalnız delirir,
her yalnız delidir,
lakin her deli yalnız değildir
muhtemelen sonraki doğum günümde,
hatırlamayacak kimse doğum günümü,
ve bir sonrakinde ismim bile tanıdık gelmeyecek,
gelicekse eğer de benzerliği olacak ismin,
ve bi sonraki doğum günümde,
ölüm olacak doğduğum günün adı,
Saat 4 karşımdasın,
En iyi bildiğin şeyi yapıyosun,
Öğrenmeyi öğretiyorsun…
Bana sevmeyi öğrettiğin gibi…
Şimdi düşünüyorum da…
Kuşlar şarkı söylemeden gün ağırmadan..
Toprağa kar tanesi inmeden
seni hatırlayabiliyorsam...
Unutamıyorsam...
ne zaman bulunduğum yere ait olacabilceğim,
hangi günler yaşanmışlarını düşlemeyi unutabillcem…
bilmiyorum…
sözlerime nasıl başlıcağımı zaten hiç bilmiyorum…
sevmiyorum seni başkasıyla düşünmeyi
sevmiyorum…
bazen düşünüyorum da nasıl olur da üstesinden gelebilirim diye,
bir icat diyorum bir icat gerekli,
ya benim hafızam silinmeli
ya seninkisi,
sonra düşünüyorum benimkisi silinse ben tekim birim sanıcam,
sanarak kanacam
sen sevgili bahar vakti açan çiçek gibiydin gözümde,
bekledim hep bugünü istedim,
onca çiçek vardı bahçemde, yeni yeni filizlenen
yahut filizlenmesini beklenen
ama en çok senin çiçek vermeni ben istedim,
paylaşma dedin yazdıklarını,
söyleme dedin niyetini,
dost bilelim birbirmizi
söz verelim…
oysa kağıttan bir gemi yapıp bırakmak varken çarşaf misali,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!