Efe Yildirim Şiirleri - Şair Efe Yildirim

Şehadet dayanacak omuzlarına,
Unutkanlaştıracak,
Ölümlülük olacak adı,

Fısıldayacak kulağına,
Ne başkası duyacak,

Önceleri unutmam diyodum seni,
Aklımda bi yerde durur diyodum anılar ve de varlığın...
Oysa yanılmışım...
Önce gözlerim unuttu seni görmeyi..
Olur dedim olur

kurulan son cümle ardından gelen,
bir daha görüşme temennisi,
gönlümü bedbaht eder,
anlam kaybı yaşayan cümlelerden biridir,
görüşürüz,
çoğu zaman görüşmek için edilmez,

Ay mı tutulmuş ne,
ondanmış uykusuzluğum..
Kalemi yerden yere vuruşum...
Senden kaçmamın sebebi ise çirkinliğinmiş,
Güzel olsan, bir de kültürlü konuşurmuş...
Sana aşık olur, ne yapıp edip senin olurmuşum..

Eskiden bir huyum vardı,
uyumadan önce
başımı yastığa kafamı hülyalara vermeden önce,
muhakkak elim kalem tutar,
hislerimin aynası olmaya çalışırdı…
O lanet virüs vücüduma gireli işler değişti…

Bir parazittir alışmak,
Hele sana
Kokuna...Varlığına
Gülmek yaptığın şakalara..
Bir parazittir adeta sana alışmak,
Bir parazittir adeta bir rutin, düzen yaratmak.

dünün bugünüm
bugünüm dününüm
dündü ilk günüm,
bugün ikinci
peşi sıra gelir geçer günler,
ve hikayenin sonunda ben gidici

bilmiyorum,
gözüne inanmalı,
gözüme mi?
raslantılara mı, yoksa kaderim böylesine mi?
sevgin müstehcen,
yanındayken ömrüm adeta kısalır,

çok düşünürsen
çok yorulursun
yahut çok beyhude olursun desem,
demekle dememek arasında yok olurum,
yok oldukça girdabın dibinde bulurum kendimi…
çok yorulurum

günlerim mirası oldu geçmişimin,
geçmişim ise o derin mağaradaki sessizliğimin,
sessizken yankılanır mı o sözler,
o sözler aldatır mı seveni,
bilmiyorum,