Efe Yildirim Şiirleri - Şair Efe Yildirim

Yatıyorum kafam yastıkta,
Aklım sende,
Yalancısın kalem,
Yalancısın...
Oysa yatmıyorum şuan...
Artık sensiz yatmayı,

yalnızsın,
hani bugün başını koyuyorsun ya ananın omzuna,
aldanma,
yalnızsın,
yahut baban varsa,
aldanma

Yalnızlığım sebebi yansımam,

Yani yansımam olmasaydı,

Benim gibi birisi zaten hiç olmazdı,

yazın…
Tarifini veriyim mutluluğun,
Öyle pasta, kek, böreğe yemeğe benzemez…
Kimsenin mutluluğu kimseye benzemez…
Yağından, şekerinden, tuzundan başlayarak herkes kendi tarifini uygular,
Bazısı fazla yağ koyar,

Çok bildiğini sanan insanların cezasıdır;
.... yeterlilik...

Hani bir sözü vardı Cemal Ağabeyin
(Nerden abim olduysa artık, belki yaşadıklarımızdan...)
Çok farklı yorumlardı kendisi Sevdayı,
Çok aşıktı birilerine...
Dörtnala sevişmeyi arzulardı..
Bilhassa geceleri..

Olur da görürsek çıkmaz sokağı,
Bundan sonra nasıl yazıcam bilmiyorum,
Nasıl söyleyeceğim sevdiğimi,
Bunun için aşkımızı aşıklar şehrine saklıyorum,
Romandan Osmanlıya,
Avrupaya açılan kapıya,

Napcam ki artık,

Çıkmaz sokaktayım,

Yolun sonu yol değil ki,