galiba buydu cezamız,
baktığım her yerde görüyorum seni,
ama hiç bi yerde bulamıyorum,
hiç bir evin içine koyamıyorum,
çok istiyorum,
günler haftalar aylar ve yıllar seninle geçsin
bir gecemiz olsun,
hiç olmadığı kadar aydınlığa bürünmüş,
herkes şapkasını çıkarmış keli görünmüş,
gören de desin ki bilmezdik keli olduğunu onun,
bilmezdik alnının bu kadar aydınlık olduğunu,
o kadar aydınlık olsun hava
Kendimi ben yıllarca o sona hazırladım,
her şeyin sonuna hazırladım…
Çünkü biliyordum her yolun sonu olduğunu
nereye gitmek istersen git,
bir maceraya atılıp her türlü duygu yaşayıp..
yolun sonuna, ulaşcağını.
öyle çok isterdim ki,
gerçekten sevebilmeni,
yarasız sesini,
arkana bakmadan yüreyebilmeni
yahut ben mi buna inandırdım kendimi,
ya da sen mi bana inandırdın kendini…
bazen yapamıyorum,
anlayamıyorum,
duymuyorum çevremde olanları
sadece bir ses duyuyorum,
yahut duyduğumu sanıyorum
onu da bilmiyorum
Mevsimleri geride bıraktım,
Günler geldi peşimden..
Küçük bir parça bıraktın senden...
Anıları bıraktım, geldiler peşimden
Bir Ev isterim
Bir de şöyle bir koltuk,
Önü öyle televizyona falan bakmayacak.
Boş duvar,
Oturan düşünsün dursun,
Hele ev sahibi desin kendi kendine,
hiç sevdiniz mi birini,
hakkaniyetle…
söz ettiniz mi geçmişten…
sizi kavuşturan yıldızları…
gocunmadan dinlediniz mi geçmişini,
geçmişinizi yüreğinizde soğukluk
Sevgili Günlük,
Kendimden, senden hiç niye bahsetmedim.
Sevdiklerim neden hiç düşünmedim.
Bilhassa, baykuşun kurdun ve rüzgarın kendinden bahsettiği geceleri..
Zaman mı yoktu,Zaman mı dardı?
Aynen Behçet Hocaya olan gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!