Edip Demirtaş Şiirleri - Şair Edip Demirtaş

Sen asi başkaldırışım,
Sen aşım,
En güzel yaşım.

Edip Demirtaş

Alıştım bu ayrılığın bataklığına.
Karışıyorum bu kentin kalabalığına.

Edip Demirtaş

Ey sevgili,
Benim alfabem seninle başlayıp
Seninle bitiyor.
Sen ne ilk harfi ne de son harfisin.
Alfabenin en güzel harfisin.

Devrik ve yaralı bir aşktı bizimkisi.
Başına buyruk ve hoyrat...
Biraz da geçim korkusu.

Alabildiğine cevapsız sorular,
Molasız yolculuklar...

Biraz sevsene beni
Biraz, dedim çünkü
Çok sevilmedim ben
Alışkın değilim bu duruma

Edip Demirtaş

Ah! Bu şairler...
Nasıl da buluyorlar, biliyorlar?
Ve vuruyorlar bizi yüreğimizden?
Ulu orta bu acıları serip
Bir esnaf edasıyla
Aşkın pazarında nasıl satıyorlar?

Mısralarıma pranga vuramazlar.
Sağ çıkacağız burdan çocuklar.
İnanın...
Bütün şairlere sesleniyorum.
Bir olsun sesimiz.
Bölüşelim ölümleri, ekmeğimizi

Keşke insanlar şu çayın sıcaklığı kadar sevebilseydi birbirini.

Edip Demirtaş

Seninle konuşurken gökyüzüne yüreğimden kuşlar süzülüyor.
Sen çok güzelsin ve bu İstanbul'u daha yaşanılır kılıyor.
Maviliğin her tonu seninle anlam kazanıyor.

Azar azar yüreğime sen doluyorsun.
Şairin kaleminden usulca dökülüyorsun.

Elim yüzüm yalnızlığa bulanmış.
Nereye dönsem çırpınan duygular.
Hep bir imdat!
Çaresizlik kervanı katar katar...
Muhtaç etme beni!
Ele güle,