Varlığın gam keder tasa oluyordu dünyama
Ne benimleydin tam olarak nede benden uzakta
Sıkıntılar içinde dalıyordum uykulara
Anladım ki geçmeyecek bir hastalıktan muzdariptim
Yük üstüne yük biniyordu omuzlarıma
Sen bir zamanlar sevipte üzerine şiirler yazdığım insan
Bak nasılda soğuyabiliyormuş unutabiliyormuş bu yürek
Aylar, yıllar oldu belkide yazılmadı sana bir daha şiirler
Ne zaman sarılacak olsa şimdi ruhum kaleme kağıda
Çekiyordum kendimi anladım ki layık değilsin ruhumdan dökülecek hiç bir satıra
-Muhtaç olmamalı-
Bazen ince bir sızı girer yüreğe ansızın
Kalp taşıyan herkesin vardır biraz sancısı
Kırılmıştır umutlar telef olmuştur artık sevdalar
Ardında onarılması güç hasarlar bırakmamalı insan
Binlerce çığlık biriktirmiştim oysaki yüreğimde
Olurda bir duyan sesime ses veren olurmu diye
Her gün onlarca darbeye maruz kalan kalbimden
Ne beklentim kaldi artık nede biraz umudum
Bulaştıkca insan denen çirkefe
Neredemiyim rüzgarın savurduğu yerdeyim
Günün doğduğu gecenin kaybolduğu yerdeyim
Ay bir tarafımda yıldızlar bir yanımda sarılmaktayım onlara
Suskunluğum kalbim birde ruhumla unutulduğum yerdeyim
Nerede mutluysan orada kal
Sahiller hatırlatmıyorsa beni sana
Yıldızlar göz kırpmıyorsa uzaklardan
Güneş gülümsemiyorsa sana yeniden
Anımsamıyorsan o bank'taki oturuşumuzu
Unuttuysan sohbetlerimizi anılarımızı
Neyini sevdim bilmem ki ben senin
Kalbime yükten sızıdan fazlası değilsin
Ellerini desem değil, yüzünü desem hiç değil
İçine beni bir türlü sığdıramadığın o daracık kalbini desem oda değil
Sonunda buldum ama
Sanırım ben senin en çokta
Yine sensizligin şarkıları çalıyor kafamda
Yine hüzünler ağır geliyor yankılanıyor odamda
Bir gitme hevesi yine kuşatıyor ruhumu durmadan
Dar geliyor dünya sığamıyorum ait olamıyorum kısaca
Ömür telef etmenin yok etmenin derdinde kendini
Bir gün ayrılacağım bu kentten
Sevinçlerim hüzünlerim bile kalmayacak geride
Haddi hesabı olmayan aldanışlarıma çelme takarcasına gideceğim
Omuzlayacağım yükümü kalbimde ne kadar kanarsa kanasın
Olurda rastlarsam köşebaşında ağlayan çocukluğuma
Ve geçip gidiyordu işte yine günler
Sensizliğe çıkıyordu her bir sokağım
Kalbimdeki o ince sızı durmaksızn hatirlatmaktaydı seni bana
Öldürürse beni birgün, işte bu ince sızı öldürür
Tutundugum tek şey düşlerim şiirlerimdir şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!