Edibe Toğaç Şiirleri - Şair Edibe Toğaç

Yeni bir gün daha doğdu işte
Gökyüzü mavi bir sayfa açtı üzerimize
Kuşlar, rızkını senin ellerinde sanır
Sincaplar ceviz düşler
Ağaç dallarıyla uzanır sana

Sesini soluğunu arıyor kulaklarım etrafta
Seni andıran her yüze bakakalıyorum o zaman
Yerle bir oluyor acıyor yüreğim bir anda
Anladım'ki hiç geçmeyecek bir yara kaldı ruhumda

Herkesin bir hikayesi vardır ya hani hayatta

Uzun ve derin bir yol ayrımındayım yine
Tabiri caizse başıboş bir sokak köpeği gibi dolanmaktayım şimdi
Kendime konduramadığım bir ton cümleleri savurmaktayım
Bir prensese layık olmayan ağrılı nasırları taşıyorum ayaklarım altında

Bir bilsen ahh gözümün önünde eritiyorum ben gençliğimi

Yol yakınken geri dön benden
Hem karanlığım boğup atar seni
Aydınlığa hasret kalır sarsılır yüreğin
Bir çare bulamazsın sonra bağlanıp kaldığında

Ayrılık sevdaya dahil derler ya hani
Ben o yolları yokluğunda epeyce arşınladım sevgili
Kimsesizliğimle koca bir evren oldum dünyada
Ne yaparsan yap bana yüreğinden öpüyorum ben seni

Sen olunca yanımda dönmez olurdu dünyam

Anladım ki yüreğinde hiç yer yok bana
Hep seni sevemeyecekleri doldurmuşsun oraya
Acıyorum verdiğim sevgime yanıyorum bu duruma haliyle
Zorda gelse yüreğime çekiliyorum gelişigüzel sevilmektense

Bir anı olarak kal şimdi yüreğimin bir köşesinde

Yüreğindi yüreğime bu kadar kederli bir şekilde dokunan
Suskunluğun aralanmayı bekleyen gizemli bir kapı gibiydi bende
Uzaklara dalıp giden o gözlerinde ne acılar saklıydı kimbilir
Yüreğin dokunmasaydı yüreğime bu kadar derinden sevebilirmiydim sence

Terk edilmiş tüm yüreklerin sancısını çekmekteydi ruhumuz

Merak etme kalıcı değilim hayatında
Yediğimde dost kazıklarıyla sandalımı çekebilirim her an
Sana gelince sevgili türlü entrikalarındanda bıktım
Zamanı çoktan geldi seni terk ediyorum şimdi

Ardıma bakmıyorum bile merak etme

Bir daha çiçek açar mı kalbim bilemem

Kaç yüreğin hatırı kaldı derseniz artık hiç derim

Boynuna ilmek geçirilmiş düşlerimle asılı kaldım