Şişmandı kalbim
çıkarıp bıraktım
ve geçtim
gitmenin dar deliğinden
Sesine şimdi
hangi puttan bu sevinç
söyle bana ey hırçın
müşterisi basamakların
ne verdin almak için onu
bir kolunu mu çocukluğunun
bir mumunu mu gözlerinin
Roj virek derket
me serimand li bendî tavê
li bin dîwarên xerabe
çem jî werê
çemê hêvîyê
ji dêvla bahrê ve çû
kalbimi söze taşıdım
parçaladım kalıbı
ötesiyle ördüm varın
aktardım sözü ve
dilin oluğundan
yılların deltasına
tu di çûy ezman digiriya
şeva tarî li paxla tenêtiyê
diêşiya laşê xewê
xewn digiriya
min xwe dixapand
û kêmasiyên xwe dinuxumand
sürmüş nedense
kasımpatına kadar yürümüş kelebek
ve bir sarı yaprağın ayasına işte
usulca bırakıp gitmiş ömrünü
.
avludayım
içinde olmasa o ışık
yüzüne yansımaz
ve çözülmezdi bir gülücükle
sözündeki taş
.
haksızlık etme kendine
aşk ki bir parantezdi
jiletten kanatlarıyla
çarpışıp duran göğüste.
şimdi ise yağmurunu boşaltmış
boş bir bulut gibi tepede
Sonunda geçti zaman yangının da üzerinden
dönüp bakıyorum aşkta hep çocuk kalmışım
hep savaş varmış gerçek ile istek arasında
her savaşta ben aklımdan bir çocuk saklamışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!