Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

kutsal isyan

günah keçisi, değdi nazar
cuma, cumartesi, pazar
ve kutsal, yakarış var
ağlama duvarı, kanar

kam ağacı
buz mavisi altay dağları
ilk beyaz yaz, beni bekliyor
alnımdaki koruyucu üçgen sarı
doğum lekesi mi? zümrüt yeşili ışık
içsel ve derin bir dalınç içindeyim-firari

lanetli gök elmas

“denizler altında 20 bin fersah” kitaptaki o yer
kısa dalga radyo 1310 frekansı, önder-führer
zamanı gelince şifre: dursun özden şiiri ister
kanayan türkü çığlığı, yitik zaman ışığı-ezber

gönlüm laskiye’de kaldı

ehlen ve sehlen, ya lemye, ya habibe
ters akan ırmaktı asi, kaynağı hediye
gönül evi açkısı samandağ-yayladağ
gerdanlıktı, bir dünya cenneti lazkiye

lili marlen çığlığı

çorak toprağın ruhu kor, o sinsi yitik çağ
kuru göğün bereketi o yağmur, durma yağ
sevdam nadasta, toplum hasta, canlar yasta

lolan çığlığı

süphan dağı homurdanır bazı, o nemrut’un bitmez gazabı
yaram acır-mavzer azabı-sen uyu ve at içindeki kötü huyu
atası lolan-tunalı gülbaba can, ahlat gömütlük, derin kuyu
muş ovası sarı dünya-tütün avı, kerbela koru-ilk çıngı kavı

lorke zamanı

gökten misket bombası yağıyor; çocuklar öldürülmesin-misket oynasınlar yarın sabaha
gönlü ak güvercin müjdesi, dolunaya cemre düştü; sevi yağdı havaya, suya ve toprağa
gün döndü, ay karanlık bir gecede, yalın-uyaklı son hecede-şiir ektim akay filizi şafağa
yaşam ateşten gömlek, kıldan ince-kılıçtan keskin, sırat köprüsü, hazır ol bu zor sınava

mani-dar

umut; dilsiz-kınalı-yar taş (9)
sebil paylaşılan yavan aş (9)
para, pula tapan kibirli (9)
onurlu aksakal-bilge baş (9)

mani-dar

ve ten ölür, can kalır (a)-7
nefes biter, şan kalır (a)-7
aşk bencil, sevgi sebil (b)-7
toy göçer, soy kök salır (a)-7

mankurt destanı

-1-

nesimi'ye dil-hallacı’ya kül-pir sultan'a gül atma zıtlığı
mesih; bilinmeyen o kutsalı bekleyen, kör insan kıtlığı