Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

aşiyan’da ozanlar geçidi

içinden şiir, dışından nehir akan, kutlu şehir: istanbul
kem göz değdi, payıma düşen acıları, fazlasıyla çektim
çünkü bu yaşam, uyaksız bize sunulan tek ezberlik şiirdi
şiirlerimi, gölgelere yazmadan önce, seni gömmek istedim

it dalaşı

deniz altında ya da gökyüzünde, it dalaşları
devam eden, yaklaşan savaşın dama taşları

soyadım gibi özden inanıyorum; gün gelecek

izmitli çocuklar

kocaeli, es emek yeli
kardelen zamanı, ana
vay bana!.. vaylar bana
zamanı içerim, kana kana

kafa dengi

kanayan, sarı benizli tan çiçeği, yitik şiirin rengi
sevda dokur kınalı eli, bir kız sevdim kafa dengi

mavi-özgür kanatlı güneşi öpen bir damla deniz

kağıttan kaplan

ey! istanbul, bu sabah da güneşi gördük
faytona koşulan-uyuz atları-bayıra sürdük
küçüksu çayırında, mısır kazanları doğurdu
içinden su akan asi şehrin, defterini dürdük

kalp gözü

kanadı kırık, bir çift beyaz göçmen kuş
gönül evimin damına kondu, o vurulmuş
erken gelenler köpekleri serbest bırakmış
tümü ocak başına bağdaş kurup oturmuş

kanayan barış

çöl kuşları, avcı sığınağı, siperlik ve gecenin lacivert örtüsü
ve sevdası sarı sıcak-sahra ayazı-acı, kanayan göç öyküsü
aşk izinde kaybolan yol, yitik zaman ışığı, kınalı saç örgüsü
çocuklar öldürülmesin, sevgi yarının yüreği, o barış türküsü

filistin çığlığı

heba olan radyoda-feyruz şarkısı; ‘ya jabal’ aydı
filistinli şair heba abu nada-daha 32 yaşındaydı

kanayan şiir bakışlı, zeytin gözlü, fidan gibi kızdı

kanayan ok-yay

ok-tay, yabanıl yılkı tay yelesinde, özgür
ok yaydan fırladı, türkülerde yürek yandı
ve o dağlarda, tek tek, ateşler yanıyordu
o bir çılgın candı, o bir firari, o deli kandı

kanayan özünler

sağanak yağmurda, salınarak yürümenin, derin hüznünü yaşa
yaşa ki; bensiz geçen o günlerine ağladığını kimse fark etmedi
karamsarlığa boyun eğme başa, aldırma kem göze, çatık kaşa
eser bıraktım çokça-kimileri kabul görmedi, halk bunu bilemedi