Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

kanayan şafak

düşmana inat, karanlığın kalbi, o kara kaplı kitap
bu aşk yangın külü-kor, yanlış hesap-eşekli kasap
yitik zaman ışığı söndü, yanık türküler, kan dondu
hasan dağı burcunda, öte yaka ucunda-gün döndü

kanayan sarı gelin çığlığı

hazar’dan esen mavi kanatlı kuşlar, rüzgar gülü serinliğindeki o yelin
gökkuşağı masalı anka kuşu dirildi, o kafkas çığlığı kadar derin-serin
çok uzaklardan değil, yakından-yanı başımızdan esen o tutkulu yelin
bakü gülü sevdası, içsel bir şarkı yankılanır şehitlikten dokunaklı-şirin

kanayan suriye

su savaşları kapıdan ırak; komşu ırak’a, suriye’ye bir bak
gömütlükte kuruyan selvi kavak, çuvala sığmayan mızrak
hiç kimse başkasının yerine ölmüyor, gelde buradan yak
terör; kurak toprakta sulak, al pekmez mayası ak toprak

kanayan toy

ortalık savaş alanı, ceset torbaları talanı
taraftar yalanı, çocuk eli namluya sarıldı

kıran kırana ölüm-zelzele anı-ay sallandı

bir zamanlar, hep ağız dolusu gülen
şeker yiyebilen çocuklar, umuda koş
bayramlık, şenlik, neşeli çığlık yerine
acıyla büyüyen öksüz yiğitler, bir hoş

bir ekmek, bir gezi; bu kanayan şehir

kan gülü (ağıt)


yenilen kazıkların bileşkesiydi, her deneyim; sırat köprüsü kan
cumartesi günahı-soykırım, cehennem ateşi kor-umuttu yanan
emperyalizm çıldırmış-kudurmuş olmalı, her yer acı, kan revan

kıpçak beyi bir sarı geline tutulur, tutuşur
yanar, yüreğine köz düşer, sevdası kanar
sarı gelin erir, zulüm görür ulu kızılırmak
sivas ile er-zurum yasa bürünür, iz sürer

kına gecesi kanar, kam ağacına dilek adar

kara kan

ırmak özüne akmaz, ay geceye-güneş eceye-yan bakmaz ozan heceye
sorguda-yargıda-aşta-işte-sevişte, yaşama dokun-dön, kent yüzü köye

yemen ellerinde mihralibey çığlığı-huş ağıdı, tam o an-yürekten vurulur

balkusan güzellemesi

toros dağı sarıkeçili yörük beyi, ermenek balkusan köyü
yoleri derviş ası, aksakal karamanoğlu mehmetbey atası
nure sofi’nin kavgası, dil bayrağımız türkçe atlası, tasası
karamanlı; aşık gufrani bozlağı, aşk narası, gönül yarası

kara kan

ırmak özüne akmaz, ay geceye-güneş eceye-yan bakmaz ozan heceye
sorguda-yargıda-aşta-işte-sevişte, yaşama dokun-dön, kent yüzü köye

yemen ellerinde mihralibey çığlığı-huş ağıdı, tam o an-yürekten vurulur