Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

GELSEN...
Uykusuzluğun istilası altındayım.
Sana hasret gözlerim, unuttu uykuyu,
Seni görmeden kapanmamaya and içti.
Kirpiklerim birer demirlik oldu da,
Geçit vermiyor sensiz hayatın gidişatına.

GEL SEVGİLİ
Aniden çık gel sevgili,
Yüreğime Nisan yağmurları ol gel.
Gözlerim uzaklara daldığında,
Serap mı gördüğüm tapularını yıkarcasına gel.

Muhtaçlığı cüzdan içinde sananlar,
Muhtaçlığı açlıkla yan yana koyanlar,
Muhtaçlığı dolabın dolup taşması,
Kılık kıyafetinin ahenk içinde olmasıyla eş tutanlar,
Yanılıyorsunuz!...
Gerçek muhtaçlığın ne demek olduğunu söyleyeyim mi?

GİDECEĞİZ ANİDEN
Ne kaldı ki geriye ömür sermayesinden ,
Biraz elem, biraz keder, payımıza düşen,
Günbegün yitirdik umutları, sildik sevgi sözcüklerini defterden,
Kırık dökük hatıralar, omuzda onmaz yaralar kaldı maziden.
Ha birgün önce, ha bir gün sonra göç edeceğiz zaten.

Tut ellerimden gidelim bu hasret kokan şehirden.
Gidelim geceye hüznünü giydiren ayrılık kentinden.
Bizi zincire vuran ne varsa,
Arkamıza dönüp bakmadan yakıp yıkalım,
Gel seninle sevdanın kanunu nasıl olurmuş
Sil baştan yazalım.

Gidersin…
Ama ardında bıraktığın her şey seslenir sana.
Bir gülüşün anısı dokunur ansızın omzuna,
Bir melodi sızar geçmişten,
Ve sen, kendinle yeniden karşılaşırsın.
Çoktan unuttum sandığın bir hatırlarla.

Gidiyorum...
Omuzlarımda boyumu aşmış sabrımla,
Kahır dolu, efkar dolu azığımla.
Gidiyorum...
Yüreğimin dünlere kırgınlığıyla,
Yüreğimin ince sızılarıyla.

GİTME BENDEN!...
Gitme benden!
Yokluğuna her saniye ağıtlar sıralasam da,
Bir hayalin peşinde ömrü tamamlasam da,
Sana çıkan yolları tek tek ateş altında bulsam da,
Gitme benden! Nefesin yaşama sebebimken bir selamı esirgeme benden !

Sırtımda acı dolu heybem, ellerimde hiçliğim,
Ait olamadım yarin yüreğine, bitmiyor benim sürgünüm.
Dolanır dururum yollarda, kaderin yağlı urganı bırakmıyor peşim.
Göçebe ruhum gidelim, yurdu yuvası olmayan biçare garibim .

Kalbime dengini buldum, benim sandım.

GÖK KARANLIK, GÜN KARANLIK GÖNÜL...
Gönül yine beni galeyana getirme etme eyleme.
Sızıyı düşürüp yüreğime sabrımın son demlerini tüketme.
Ömrümü heba ettiğim sevgiliyi aklıma düşürüp daha fazla ezme,
Gözünü seveyim gönül yine hasreti inletip gecelere beni esir etme.