Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

Tut ellerimden gidelim bu hasret kokan şehirden.
Gidelim geceye hüznünü giydiren ayrılık kentinden.
Bizi zincire vuran ne varsa,
Arkamıza dönüp bakmadan yakıp yıkalım,
Gel seninle sevdanın kanunu nasıl olurmuş
Sil baştan yazalım.

Gidersin…
Ama ardında bıraktığın her şey seslenir sana.
Bir gülüşün anısı dokunur ansızın omzuna,
Bir melodi sızar geçmişten,
Ve sen, kendinle yeniden karşılaşırsın.
Çoktan unuttum sandığın bir hatırlarla.

Gidiyorum...
Omuzlarımda boyumu aşmış sabrımla,
Kahır dolu, efkar dolu azığımla.
Gidiyorum...
Yüreğimin dünlere kırgınlığıyla,
Yüreğimin ince sızılarıyla.

GİTME BENDEN!...
Gitme benden!
Yokluğuna her saniye ağıtlar sıralasam da,
Bir hayalin peşinde ömrü tamamlasam da,
Sana çıkan yolları tek tek ateş altında bulsam da,
Gitme benden! Nefesin yaşama sebebimken bir selamı esirgeme benden !

Sırtımda acı dolu heybem, ellerimde hiçliğim,
Ait olamadım yarin yüreğine, bitmiyor benim sürgünüm.
Dolanır dururum yollarda, kaderin yağlı urganı bırakmıyor peşim.
Göçebe ruhum gidelim, yurdu yuvası olmayan biçare garibim .

Kalbime dengini buldum, benim sandım.

GÖK KARANLIK, GÜN KARANLIK GÖNÜL...
Gönül yine beni galeyana getirme etme eyleme.
Sızıyı düşürüp yüreğime sabrımın son demlerini tüketme.
Ömrümü heba ettiğim sevgiliyi aklıma düşürüp daha fazla ezme,
Gözünü seveyim gönül yine hasreti inletip gecelere beni esir etme.

Ne olabilir ki daha fazla.
Kim dokunabilir ki yüreğimin yanık tarafına.
Buz tutmuş kalbimi kim çözebilir ki?
Kim dinler ki rüzgara kapılmış sesimi.
Bekliyorum artık yolun sonundayım.
Gölgesiz bir dalım,

Bulutlu havaları sevmezdin ya eskiden,
Gökyüzü umudun adı olmalı diye eklerdin ya önceden.
Şimdi hiç gelme buralara sevdiğim!
Hiç dolanma bu şehrin sokaklarında.
Sen gittiğinden beri güneş yüzünü göstermiyor,
Bir sis kapladı ki bu şehri göz gözü görmüyor.

Bugün de senden uzakta akşamı ettim Sevdiğim!
Ve ben belli ki hasretin nöbettindeyim bu gece yarısı da.
Öyle bir sızı çöktü ki yüreğime sağlı sollu kıvrandırıyor.
Yine sabahı olmayacak saatlerin ayak sesleri yakından duyuluyor.
Uykum bölünsün istemezsin bilirim Sevdiğim!
Yanımda olmasan da gönlümde uyutuyorum ya seni,

Ey gönlümün İstanbul'u.
Seninle başlayan her cümle kalabalığa inat duyuruyor sesini bana.
Adını her andığımda Fener'in taş sokakları susuyor.
Gökyüzü dahi nefesini tutuyor.
Balatın yorgun duvarları aralıyor hafızasını,
Sevdanı İstanbul'un sokaklarına tekrar tekrar anlatıyor.