Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

Kadın bir damla yağmurdu.
Toprağa düştüğünde bereket,
Gönle düştüğünde bahar olurdu.
Ardı sıra getirdiği yedi renkle,
Dünyayı süsler, gülüşünden cennete köprüler kurulurdu.
Bir zerresi hayatına ab_ı kevser,

Ben sessizliğin içinde ki mağlup bir çığlık.
Kalbin feryadına sağır aşkı pinhanım.
Ben bastırılmış efkarın kısık sesi,
Yazgısına boyun eğmiş, suskunluğun şahıyım.

Ben nice zaferlerin içinde tutsak bir savaşçı,

Birgün herşeyinle mazide yerini alacaksın.
Unutulacaksın yavaş yavaş.
Önce sesin silinecek kulaklardan,
Sonra bakışların netliğini kaybedecek hafızalarda.
El ayak çekilecek üzerinden,
Zamanla yokluğuna alışılacak.

ACI MİRAS
Sönmeyecek bir ateş senden bana miras kaldı,
Dumanı tütmeyecek, kimseler görmeyecek.
Bir ben yanacağım, bir ben küllerimi saklayacağım,
Vazgeçtim diyerek gönlü susturacak,
Seni hiç sevmedi diye ateşine odun atacağım.

Acı çökünce yüreğe dil susar.
Gözden akan yaş gösterir hüznünü de,
Yürek ağlayınca ne sesi çıkar,
Ne de bir damla yaş akar.
Yüreğin yasını, dinmeyen ağıdını,
Ancak aynı acının vurgunundan geçmiş,

Acıyı hüznü ten gibi giyinmiş,
Kimliği gibi taşıyan kaderin önünde savrulanlar,
Gönlün yankısına kulağını kapayan,
Ruhunu candan kazıya kazıya ayıranlar,
Lal olup,yutkuna yutkuna iyileşirler.
İyileşmekten dediğimiz şeyse,

ACIYLA DOSTLUĞUM VAR BENİM
Kaderle, keder bir oldu vurdu.
Günümü karanlığa, gönlü de yalnızlığa boğdu.
Sırtımda feleğin çilesi,sinemde ahlar doldu.
Acıyla sıra sıra dizili dostluğum var benim.

Neydi ki bu kökünden kurumaya başlamamın sebebi.
Neydi ki bu yüreğimi saran ateşi harlayan.
Gönlümde baş edemediğim bir korku,
Telafisi olmayan bir arbede var.
Yaprak dökerdim, bahar gelecek ümidiyle,
Gece yüzleşirdim gündüze ereceğim sevinciyle,

ADI MASAL...
İnsan hissettirdiğiyle anılır.
Hissettirdiği kadarıyla bir adı taşır.
Adının ne olduğunun önemi var mıdır sizce?
Adı ya sevda olur, Can olur, Canan olur.
Ya da şimdiler de adını koyduğum gibi,

ADINI SEN KOY...
Ansızın geldiği gibi ansızın gittiyse.
Bütün yapraklarını koparıp, kesip biçtiyse,
Bütün sözlerin sonunu, söylenmeden getirdiyse,
Noktayı elin titreye titreye bırakırsın cümle sonuna.
Alışmak zorundasın yokluğuna.