Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

ÇOK AMA ÇOK SEVDİM!...
Ben sevdamızı bir kez olsun pişmanlık olarak görmedim.
Olmayacağını bile bile bir hayale meylettim.
İhtimaller şimdi ateş altında can çekişse de,
Ben senin gelme olasılığınla nefes alarak,
Çok ama çok Sevdim!

Biliyordum vuslatı imkansızımdın,
Biliyordum uzaktan seyre daldığım serabımdın,
Biliyordum yerle gök gibi kavuşulmazımdın.
Ama ben seni olmazlara rağmen çok başka sevdim.

Biliyordum ellerim hep boş kalacaktı,

ÇOK GEÇ....
Ne de hor kullanmışım sabrımı,
Ne de ziyan etmişim en saf duygularımı.
Kendi hayatımın kundakçısı,
Mumla aranacak yıllarımın hırsızı olmuşum.
Şimdilerde dökülen elim ayağım,

ÇOKTAN ALIŞTIM
Mutluluğu dönüşü olmayan yollara uğurlayıp,
Umudu gözlerden kaybolana kadar seyre dalalı,
Hayalleri allı duvaklı başka gönüllere bırakıp,
Duyguları hasat edip gönlü susturalı,
Yalnızlığın firkatiyle yaşamaya,

DALGINLIĞIMA VERİN!
Bugünlerde dalgınım bir hayli.
Sanki bütün yüzler silinmiş etrafımda.
Boşluk heryer ne ses var ne de bir seda.
Yürüyorum ama ne görüyor nede duyuyorum.
Tepkisiz kalmak zor değilmiş aslında.

Gönül nedir bu gamı derdi bitmez bilişin,
Kederin üstüne kederi yüklenişin,
Bitmedi umudu dört gözle bekleyişin.
Mutlu olarak veda eden var mı üç günlük dünyaya,
Yakışır mı hiç Ademoğlu 'na,
Dar_ı mihnette saadeti ebedî yaşarım sanmaya

Ne de olsa dem tutmak benim işim.
Bilmem öyle bağırıp çağırmak,
Bilmem öfkeyi feryadla sunmak,
Bilmem kin güdüp misilleme yapmak.
Sarılırım yalnızlığıma,
Bir secde de açarım ellerimi,

DERLER Mİ?
Günün birinde çocuklarım derler mi?
Annem bizi dünyası bildi.
Hayatı bizden ibaret kabul etti.
Hiçbir lüksü yoktu,
Geleceğe dair bir hevesi de.

Naftalin kokulu gönülleri dumana boğdunuz.
Bire yüz veren merhametimizi soydunuz,
Çocuk masumiyetinde ki gülüşlerimize pusu kurdunuz,
Bu deruni bakışlarımızın mimarı sizsiniz siz!
Sizin mangalda kül bırakmayan ahkamınız batsın.
Özümüzü, sözümüzü, en içten duygumuzu yalanlarınızla susturdunuz,

DİLHUN SEVDAM...
Bilmiyordum bu kadar bağlandığımı.
Sensizliği bir mum zannederken,
Bilmiyordum yanardağı harladığımı.
Ne çok alışmışım sana.
Ne çok gözlerinde asılı kalmış bakışlarım.