Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

Adın silinmeli yeryüzünde.
Adını anan her dil mühürlenmeli.
Kimsenin hakkı yok içimde yanan ateşi harlamaya.
Kimsenin hakkı yok acılar kapanının ağzını açmaya.
Adını karalamalı bütün sayfalarda!
Seni aklıma düşürenleri boğmalı bir damla suda.

ADI SEVDA...
Ansızın geldiği gibi ansızın gittiyse.
Bütün yapraklarını koparıp, kesip biçtiyse,
Bütün sözlerin sonunu, söylenmeden getirdiyse,
Noktayı elin titreye titreye bırakırsın cümle sonuna.
Alışmak zorundasın yokluğuna.

Ah benim sessiz sevdam.
Ahh benim dile yasak, gönle ferman nidam.
Ahh benim eksilmeyen,katmerli yaram,
Harf harf, hece hece
Yazmakla bitiremediğim mısram,
Ahh benim pür telaş beklenenim,

AHH! BENİM YETİM KALBİM...
Ve ben!
Gökyüzünün gri bulutlarla kuşanmış tarafıyım,
Ve ben!
Göğsünde kuş sürüleri barındıran gölge bir vatanım.
Ve ben!

Ahhh be zaman!
An gelir gözümüz yollarda kalır yetmezsin,
An gelir saatler geçse diye gözüne bakarız bitmezsin.
Ahhh be zaman!
Hem zemheride sıcacık bir yarsın,
Hem yaz gününde kışı yaşatansın.

Sevgisiz bir yürekse taşıdığın,
Ahireti bekleme cehennem senin damarlarında.
Merhameti koydunsa en uzağına,
Mutlu olsan ne,
Bütün imkanları elinde tutsan ne fayda.
Birinin derdiyle dertlenmediysen,

AKŞAMIN HÜZNÜ
Duyuldu yine akşamın hüzün namesi,
Bir gün daha sarı saçlarını kızıla boyadı.
Kara bir bulut çöktü güneşin ziyasına,
Kasveti serdi belki dediğimiz umutların üzerine.
Bitmeyecek sandığımız telaşın yerini alacakaranlık devraldı.

ALIN YAZISI
Gönül yazınla, alın yazın bir türlü buluşmadıysa.
Bir fanus içinde yaşamaya mecbur kalırsın.
Zoraki nefes aldığının bile farkına varmaz,
Hayatı bu kadarla sınırladırırsın.
Nefes almakla yetindiğin bir yaşamda,

ALIŞIRMIŞ İNSAN
Beklemekten de yorulurmuş insan,
Yollarda ki kaldırım taşıyla kurduğu dostluktan,
Toz bulutuna karışan kuruyan soluğundan,
Umudunun vuslata ereceği inancından,
Kendinden bile yorulurmuş insan.

AMENNAH
Yârden gelen zehir de olsa gönül dünden razı.
Bir selamı gelmese de, canı sağolsun der kalbimin nidası.
Dualarmda ondan yana, gülsün çehresi, şen olsun yuvası.
Boranına da Amennah, ezasına da amennah.