Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Mevsim Halleri


Sarı saçlı evrenin oğlu göz kırpıyor göklerden
Mavi, mavi gülümsüyor güneşe deniz
Rehavet çökmüş dalgalar mışıl, mışıl uyuyor

Yazılmamış kanunlar var bilmen gereken
sevilmek istiyorsan eğer şair
hep isteyecekler verecek, hiç almayacaksın
onuru unutacak, gururunu kıracaksın
sözün gümüş, sükutun altın olduğunu
aklından çıkarmayacaksın.

Düşlerim sessizdi
Sezmiştim gelmeyeceğini
Ötelerde puslu karanlıkta
Trenler gelip geçiyor
Hep bir şeyi bekler insan
Kayıp zamanlar içinden

Kapalı kapılar davet eder,
Gürültü sessizliği çağırır.
O sessizliğin içinde ben hep varım.
O çağrıya da ben hep koşarım.
Buz tutmuş kalbini sıcak bir anahtarla açarım.
Yapma, n'olur yapma!

Kapıyı açıp çıktığımda
Onu görüyorum bahçemde
Beyazlar içinde.
Perdeyi aralasam
Camı açsam...
Ayakları görünmez olmuş

Kıyı kahvelerinde susmaksızın çalan fanteziler, arabeskler
Sisler içinde şehvetin işgaline uğramış salaş birahaneler
Kaç git diyorum bana, yangınlar başlamadan köhnelerde
Ateşler bacayı sarmadan, alevler göğe yükselmeden önce
Sinirime dokunuyor şu bozuk CD’de dönen arabesk şarkı
Kilitleri pas tutmuş kalbimde benim aşka yer var mı?

seni gözlüyorlar gezinirken
bahçemin yeşil denizinde
süzen gözlerinde kıskançlıklar
yeşil rüzgarların nefeslerinde
gelgitlerinde dalgaların fiskoslar
dünden bugüne tüm sevdiklerim

Bir zalim fırtınaydı o, gelip geçti.
Yazık! Aşk bahçelerim oldu tarumar.
Geride dökülmüş yapraklar, kırık dallar,
Yaralı bir kalp, perişan bir adam kaldı.

Öyle bir an gelir ki,
'Yetti gayrı bu yalnızlık,
Tak etti canıma ' dersin
Tutup kolundan yalnızlığın,
Bir tenhaya gidersin,
Alnının ta ortasına,

'Bitti..! '
Bitti dedi.
Gitti...
'Geri dönüşü yok bu gidişin,
Bilesin.
Bekleme, aklından geçirme sakın.'