Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Sert esmekte dışarıda poyraz.
Çatırdamakta çamların kuvvetli kolları.
Çatılarda,saçaklarda yüksek desibelli hengame,
Bahçeler,yollar, patikalarda toz bulutları.
Serçe yavruları,güvercinler,sarı gagalar üşüyecekler,
Dışarıda günün fotoğrafı iyi çıkmayacak.

Aşk düşsel bir oyun,
Biz onun ladesçileriyiz.
Bulduk sanırız,oysa o hep,
Kayıp ilanlarıyla aranandır.

Kan tutuyor beni.
Havada kan kokusu var.
Doğanın kokulu pastel renkleri
Kayıpta...
Dağda,taşta,ağaçta,suda
Ve yollarda kan izleri.

Ağıtlar yağdırdı gökyüzü
Kan ağladı akşamlar
Susmadı hiç seven yüreğim
Dinmedi gözyaşım aktı sel gibi
Besteler yarım kaldı
Duyulmaz oldu ney sesleri

Doğduğu yerde batıyorsa güneşler
Mekânımdır hasretin başladığı yer
“bitsin artık bu hasret” demekle bitmiyor ki
Gönlüm fırtınalarla boğuşurken
Dışarıda havalar o kadar güzel!
Hazanda yapraklarla düşersem toprağa

Sevmem yalanı
Yalan beni sevmez.
Peki ne olacak şimdi?
Bu iş böyle gitmez...
Söylediklerime hiç inanmaz
Yazdıklarıma, geç babam geç!

Elim ne saza uzanıyor
Ne de mızraba
Dilim türküler yerine
Ağıtlar yakıyor
Gülücükler donmuş
Çatlayan dudaklarımda

bana ne gerek Amazon'ların
yağmur ormanlarından
tropikal muson yağmurlarından
bağrı yanıyor, külhan gibi ormanlarım
toprağıma can suyu çavlan olup yağmalı
kurumuş dudaklarda yağmur duaları

Martıların çığlıkları kıskançlıklarından
Yosun tutmayan çakıllar uyur sularda
Dalgalar sözümü dinler benim
Maviliklerin tek hâkimi
Denizler, benim sırdaşım

Tersine döndürür akan suları
İki küçücük masum sözcük,
“Geç kaldık,
Çok geç! ..”
Bir dağ uğultusu gibi
Yankılanıyor kulaklarımda.