Dilek Uluocak Şiirleri - Şair Dilek Uluocak

lodosun törpülediği kayaların üzerlerinden aşan
yetim bir kış gelirdi adaya
köşkler küskün

telaşlı göçler son bulduğunda
anlardık ki balık zamanı gelmiştir

göğün
bu sarsıcı heybeti altındaki yıldızlarda
gizli bakışların
bu rüzgârda kokun
varlığın bu karanlıkta

gelen her yeni günün ardındaki
bir başka karanlık
örtü gibi serdiği üzerine yatağımın
girerim her gece altına
mağrur kabullenişlerimle
kendimle kaldığım

tarihin en eski şarabı şimdi ellerimde
tan kızıllığında sarhoşluğa doyup
yudum yudum içtiğim

ağzımı kederle dolduruyorum
acının sahipsiz kırıntılarıyla

mahzenlerde saklanan sevdam
şarap tadında koyu berrak
avuçlasam ellerimden kan damlar
yakar titreyen yalnız kalpleri
bir nefesle ciğerlere hazin akşamlar dolar

gün düşüldü deftere
ardında yıkılmış umutlar var
yarınlara kalan
acılar var
çekilmeye mahkûm

tanrının gözlerinden fışkırdı
azap
emir verildi
öteki hayattan beriki hayata
hazırlanmakta elçiler
hükmü giymekte

attığım bu ilk adımdı sensizliğe
derin bir boşluğa düşercesine
hızlı acılı ve sarsıcı anlarım
karanlığın uzak bakışlarındayım şimdi
uzak yıldızların gözbebeklerinde
her şey aslından farklı

sabahın serinliğinde dinleniyor
eylül sıcağında kuruyan yapraklar

ey güne hoş gelen ay
erişemediğim güneş
gökte izini kaybetmiş bulutlar

hayat bize ne getiriyor
neyi avuçluyorum
zamandan ve mekandan
bu gözler neyi görmek ister
neyi yaşamak bu kalp
şarhoş sabırsız bekleyişler