Bazen gözlerim,
Gözlerini arar ama,
Gözlerin kül olurdu yüreğimde.
Olmayışlarının her olmayışında,
Fırtınalar kopardı yüreğimde.
Bazen bir gemi olurdum,
Sevemem eskisi gibi birini,
Çünkü sevmek acı veriyor bana.
Her aşktan sonra bir hüzün,
Her umudun yıkılışından sonra,
Bir damla göz yaşı.
Her geçen yıldan sonra,
Yaşlanmış bir yaprak gibi
Tutunduğun daldan kopmak
Ve aheste aheste
Bilinmeyen bir rüzgarla
Bilinmeyenlere savrulmak.....
Bak,yine yalnızım,yok eskı dostlarım,
Birçok varmış arkamdan konuşanlarım.
Üzülürüm, meğer dostlarım değilmiş düşmanlarım.
Bilirdim kendımı iyiydim,
Meğer kötünün en iyisiymişim.
Yıllardan sonra yıllanmış aşkıma;
Güllerın en güzelıne,
Güllerın içinden gülümseyen,
İlk bana gülümsemeyı öğreten, sevgılıme.
Üzgünüm sözünden nefret eden yarime,
ÜZGÜNÜM...
Dün gece bir rüya gördüm
Hayat daha anlamlı
Daha bir güzeldi...
Yalan olmadi hiç sözlerimde
Yüreğim dingin,sessiz,asudeydi.....
Sensızlığıme sessızlığı ortak edınce
Kımsesız kalıyorum
Her aklıma sen gelışınde
Çocuklaşıp ağlıyorum..
Evet uzaklardasın
Kahverengi toprak
Kahverengi hayat
Kahverengi sevda
Kahverengi ölüm....
Ne maviler
Sokakların sonsuz karanlıklarındaydın,
Sabahların çarpık rüzgarlarında esiyordun,
Yol boyunca seni arıyordum.
Taa ki seni buluncaya kadar.
Taa ki hava kararıp akşam oluncaya kadar.
Taa ki emri vaki gelip ölünceye kadar........
Anlaşılmaz bir sabah oldu bugün.
Sanki güneş batıdan doğdu,
Akşama kıyamet var.
Bense daha başlangıcındayım yolun...
Hava neden kapkara?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!