Devrim Tülay Şiirleri - Şair Devrim Tülay

Ey şems!
Geceler üstüne kapanır kör siyah
Matem kusar üzerime

___Bilmez ki…

Sustuğum kadar gömeceğim seni derinime
Kırılan yerlerimden sızacak kanlı gözyaşım
Anlayamadığın kadar anlayacağım bende seni
Bir veda kadar solgun kalacak geçmişin çehresi

Sana yürüdüm,vadiye aldırmadan
Açarak teker teker kilitli kapıları
Elimde güneşim,gözüm kara dalmışken
Son kapı duvar,güneşim dondu.

-28.06.2009-

Gün her zamanki yerden ışıl ışıl merhaba diyor, olacaklardan habersiz ya da belli etmek istemiyordu.
Kadim sevdamın sesiyle uyandım, toplamış dallarını, - gelin günü birlikte yaşayalım- diyordu. Elbette ömrümün gülü, seninle olsun her günüm.
Haziran dökmüş yapraklarını son demini yaşarken, uludağın etekleri bizi misafir ediyordu. Giyinmiş yeşilleri gelin gibi süzülüyordu dağ, kuşlar bildikleri şarkıları söylüyordu son ses, toprak buyur ediyordu; tüm sıkıntılarını bırak, seril üzerime sere serpe… genzimize dolan çam ve ıhlamur kokusu can oluyordu iliklerimizde. Her şey mükemmel ötesi, saatler geçiyor pür neşe…

Gül yaprağından düşen damla
Yüreğinde can bulsun
“Sevdiğim”dediğin,sevdiğim sana
Kırmızı bir gül olsun

En alaz deminde gece
Bilmece rüyada hece hece
Pupa yelken seyir halim
Ummanın koynunda
Işıksız oyunda gözler

Ney/in odunda yandım, kavruldum
Ruh bedenden koptu bu gece
Semaya ulaştı kırık kanadım
Aşkın miracına çıktım bu gece

Ala güvercin ufukta
Kanatlar yüreğimde coşkun
Islak umutlarım vardı güne sergi
Çoktan kurudu…
Seherle uyandı bahar

Vakit geç, uyku vakti…
Sessizliğe bürün
Hadi…
Yıldızlar örteyim üzerine
Yastığın olsun sevdam

nefesim içinde kol geziyor ölüm
herkes de anlamını yitirmiş, yaban bir hüzün

sussa evren
ulu bir dağın bağrına saklansam
kuşların kahkalarına gömülse ruhum